bir arap yemeğidir. ortada tencereden "cuk" diye tepsiye oturtulan pilav, kenarları da salata, yoğurt vb. malzemelerle süslenmiştir. harikadır, tadından yenmez.
hocaefendi'nin çok sevdiği rivayet edilen cemaatlerin vazgeçilmezi.
artık lüks nişantaşındaki bazı restaurantlarda bile menülerde gözüküyormuş duyduğuma göre.
an itibari ile ankarada, tarifini bilen ademoğluyla hollanda'da, ademkızıylan paris'te evlenme sözü verdiğim, minik malikanemin kapılarını sonuna kadar sevgi ve şevkat ile açacağım, yıllar yıllar evvel abi evlerinde tanıdğım yemek ötesi tarifsiz lezzet.. *
ramazanda cemaatte ki sıkıcı muhabbetlere tahammül etmeme neden olan yemektir. pilav, et, yoğurt ve salata. kalabalık sofra vazgeçilmezidir. acele edilmeden yavaş yavaş yenip kalanı birine sünnetlendirilir.
bu gün annemin yaptığı yemek.
eve gelince gördüm. çok kızdım. "anne biz şakjirt miyiz!?" dedim ve yemeği komşulara dağıttırdım. sonra da bakkala gidip cips aldım. akşam yemeğinde onu yedik.
ilk duyduğumda bu ne acaba demiştim kendi kendime araştırınca ve özelliklede resmini görünce hatırladım.
bir defasında arkadaş daveti diye gittiğim cemaat evinde (ben buranın cemaat evi olduğunu bilmiyordum sadece arkadaş daveti diye gittim) yediğim pilavın bir çeşidi.
cemaat evlerinin vazgeçilmezidir.. lise zamanımızda 10 larca olsun çocuk onun uğruna cemaat evlerine doluştu.. yanında olmazsa olmazı (bkz: ülker cola turka).
edit: altındaki zaman gazetesini unutursak olmaz.
edit: liseden mezun olalı 2 yıl oluyor. cola turka vardı yani.
Araplara ait, özel günlerde yapılan yemektir. nur cemaatinin tekelindedir. ama arapların maklubesi daha lezzetlidir. ey nurcu arkadaşlar! başka isim bulun, yoksa araplara söylerim, telif alırlar sizden. ayıptır. bu kadar türkçe düşkünü bir cemaate yakışmıyor bu hareketler.
kocaeli üniversitesinde okuduğum dönem yediğim bir yiyecektir. işin garibi o evde hiç cemaat havası yoktu. erkekler- kızlar yan yana oturduk yedik, çokta lezzetliydi. o dönem ki yaşım ve saflığımdan dolayı ben mi kavramadım acaba bir cemaatin içine düştüğü mü, şu sıralar acayip şüphe duymaktayım.
