fast food restoranlarının evlere servis yaptığından beri sipariş vermekten başka bir şey yapmayan ve eline telefondan başka bir şey yakışmayan yeni nesil kızlarımız. analarına bakıp kızlarını almaya kalkmayın, üzülürsünüz.
işi aşçı mesleği mensuplarına bırakan kızlardır. ulan bastırıyorsun parayı adamlar 3 çeşit yemeği getiriyor sofrana, bir de yemek yapmakla mı uğraşacaktık, ha!? bir de küçümserler, hiç anlamam. sanki sen yemek yapmayı biliyosun da bir halt oluyor! bunun üstüne de 'yemek çok güzel olmuş, eline sağlık' gibilerinden yalan söylemek zorunda bırakılıyoruz! bırakın uğraşmasınlar, bilmesinler. aşçı tutsunlar, ben öyle yapıyorum, mutluyum. hadi.
Aileleri tarafindan el ustunde tutulmuslardir, egitimlidirler, hic yalniz yasamamislardir, ailelerinden sadece yeni aile kurmak-evlenmek icin ayrilirlar. Yemek yapmayi angarya olarak gorurler, evleride pis olur genelde, temizlikci cagirirlar.
Ev isi yapmamayi feminizm zannedenleri de cikabilir, netice itibariyle hazira alismislardir, kolay kolay vazgecemezler.
"-makarna yapabiliyo musun?
-makarna yemem ben hayatım, kilo yapar."
gibi bir diyaloğun aktiristi kızlardır.
diğer kızlar ise;
"-makarna yapmayı biliyorum eski guruh muyum?
-makarna yapmayı biliyorum yani evde kalmayacak mıyım?
gibi sorular sonunda kendini şu sorularla boğarak öldürür:
"-evlenilecek kız mıyım?
-eğlenilecek kız mıyım?
-yoğurt siyah mıdır, beyaz mı?
-peki yumurta mı tavuktan çıkar, tavuk mu yumurtadan?
-öyleyse tavuk muyum yumurta mı?"
erkeklerin artık "ayy ben bir yumurta bile kıramam" diyen kızların peşinden ayrılmadığını görmüş ve yemek yapmamayı kendine ilke edinmiş kızdır. malum her yemek yapmayı bilmeyen kraliyet ailesine mensup zaten.
