mahler in sekizinci senfonisi e-bemol majör, klasik müzik repertuarında büyük ölçekli koro eserlerinden biridir. senfoni icrası çok sayıda kontur enstrüman ve koro kullanımını gerektirmesinin yanısıra, tekrarı ve çalışmayı içerdiğinden, " bin senfoni " olarak adlandırılmıştır. büyük enstrüman ve vokal kuvvetlere ihtiyacı olan esere bu ismi mahler vermedi. çalışmaları 1906 yazında güney avusturya'da maiernigg de, anlık ilham patlaması olarak başlamıştır.
şarkı ve senfoni füzyonu mahler'in ilk dönem eserlerinden başlayarak karakteristiği olmuştur. 1901 sonrası yaptığı ve " orta dönem " olarak adlandırılan dönemde, bestelerininin teknik yapısı netleşmiştir. orta dönemin sonunu işaret eden sekizinci senfonide, orkestra ve ses bir arada döner. alışılmadık yapısı içinde; " yaratıcı ruhun gelişi " ni ve faust un kapanış sahnesini resmeder ve nihayetinde temalar birleşir.
bu eserinde mahler müziğine damgasını vurmuş olan karamsarlığı reddeder ve insan ruhuna olan sonsuz güveni anlatır. bestecinin ölümünden sonraki dönemde, pek icra edilmeyen eser, 20. yüzyılın ortalarından itibaren konser salonlarında daha çok duyulur olmuştur.
tam sürüm kayıt bernstein şefliğinde viyana filarmoniden :
