sivas katliamı davası'nda bugün yaşanan hadisedir. aynı şey hrant dink davası'nda da oldu. ben şaşıranlara şaşıyorum. tepkiyi, muhalefeti, protestoyu ricacılığa, ucuz bir twitter kampanyasına döndürdüler, ayağa düşürdüler. seni öldüren insan'dan dönüp adalet beklenir mi? celladından hak hukuk insanlık dilenir mi bir insan? adalet gerçekleşmeyince bir de üzerine şaşırılır mı? ne bekliyordun? hrant dink davasında mahkeme başkanı "hrant'ı biz(devlet) öldürdük, zaten millete sorsak büyük çoğunluk öldürülmesinde bir sakınca görmezdi, biri de çıkıp vurmuş ee ne var bunda?" mı diyecek ya da bugünkü sivas katliamı davasında "aydınları yakanların avukatları falan bugün çok güçlü o yüzden zamanaşımına uğratıyorum kusura bakmayın" mı diyecekti? beklenen oldu. ve bugünkü akrar bazı naive arkadaşların sürekli tekrarlayıp durdukları gibi kara bir leke olarak geçmedi tarihe, o defter zaten baştan aşağı simsiyah, olağan durum bir kez daha tezahür etti sadece, o kadar. ortada beyaz bir sayfa mı var ki kara leke olabilsin, ilk skandal mı ki dönüp bakınca "aa bu da gerçekten çok ayıp olmuş bi tanecik kusur" diyebilelim!. adalet beklemek başından beri saçmaydı, başından beri haklı olan, mazlum olan insanlar ricacı konumuna, sanki dilenci konumuna düştü. bugün de aynı şey oldu. yapılması gereken tek şey, usulen iç hukukun gereklerinin adalet sağlanmayacağını bile bile formalite gereği yapılması ve aihm'e başvurulmasının hızlandırılamsıydı. temyiz'e gideceklerini açıkladı avukatlar, oradan da bir adalet beklemeyin, bir bok çıkmaz! aihm çözer bu işi...
