oyun oynarsın bu piçle, misal mahalle maçı yaparsın. buz gibi gol atmışsındır, bu piç itiraz eder, ortalığı yıkar, gider mahallenin büyüklerine ağlar sızlar.
lan sana nalet olsun der golü iptal edersin, sonra bir gol daha atarsın yine ağlar amk piçi.
misal cilli oynarsın, onda da mızıklar, kaybedince cillilerini geri ister şerefsiz piç.
bir süre sonra tüm mahalle artık bu piçten nefret eder hale gelir.
bunun mızıklanmaları, yenilgiyi kabul etmemeleri bütün herkesin nefretini kazanır.
herkes ona sırtını döner.
bir daha kimse onu oyunlarına almaz, ne maç yapar, ne cilli oynar.
o mızıkçı piç yalnızlığa itilir, artık mahalle sisteminin dışındadır.
halbuki kazansan ne, kaybetsen ne?
neticede bu bir oyun değil mi?
mızıklamanın, sürekli şikayet etmenin, itiraz etmenin ne alemi var?
var böyle piçler, senin mahallende de var, tanıdın onu.
