efenim hepimizin başına gelmiştir. tam eve gireceksiniz, apartmanın kapısından ayağınızı içeri basmadan bi önceki saniyede "annen nerde yavrım" diye tiz, 50 küsür yaşlarında, muhtemelen dul bir bayan sesi. sorunun cevabını verdiğinizde, diğer bir soru ve ardından başka bir soru geleceğini bilirsiniz.
birde gereksiz olan " bizim oğlanda dediydide afknfaknakmxavşdfiş mıymış neymiş ööle diyolla ama noolacaasa yavrum " şeklide bitmek bilmeyen ve ilgilenmediğiniz yorumlar.
mumkunse kontrol en basta ele alinmali, gormezlikten gelinmelidir, zira bu tiplerin agzindan insanlik icin hayirli bir cumle cikmaz, can sıkacağı gibidirler. adimlar hizlandirilmali, gerekirse yol degistirilmelidir.
oldu ki kapali bir alanda yakalanirsaniz ; evet-hayir-olabilir-bilmiyorum gibi gayet kisa cevaplar vererek konuyu ve ayni zamanda eve girebiliyorsaniz kapiyi da kapatiniz.
6 yaşından beri yürüttüğüm başarılı projeyle hiç gerek duymadığım yoldur. mahallede pek sosyal bir ortam oluşmadığından komşuların tanıycağı şekilde sokakta oynamamak şartı ile evdende az cıkmak sonucu ara sıra eve gelen misafirlerin bile anneme bu çocuk kim sorusunu sormasıdır.
