hep kendi sokağında oynayan çocukların, artık diğer sokaklara, mahallelere, çarşıya yakın atarilere ve de çarşıyı gezmelere gitme yaşına eriştiği zaman, artık diğer sokakları, mahalleleri fatih edasında dolaşabilmek için oluşturdukları ''birliktelik.''
Bu birliktelik o yaş çercevesinde mahallenin kurumsal kimliğini de oluşturmaktadır.
sokak köpekliğinden devşirme bir kaç çete köpeği de yapı'nın envanteri dahilindedir.
Bu kurumsal yapı,ayrıca mahalleler arası maçlarda deplasman güvenliğini sağlamaktadır.
eğer yaşlar birazcık küçükse kaçınılmaz olarak herkes kendine bi kahraman seçerdi bu çetelerde. şöyle ki bizim mahallede biz ninjaydık hani kaplumbağa olanlarından. misal ben leonardo'ydum. şimdi düşününce insan böyle garip oluyor, hayat işte.. *
küçükkene ufacıkkene kurulan çetelerdir... biz a takımı kurmuştuk falan... iyilik çetesiydik biz... zenginden alıp fakire falan vericektik... sonra ne oldu bilmem, kendimi dalınacak bahçenin önünde son görevleri dağıtırken buldum... başarılı bir operasyondan sonra bütün şeftalileri almıştık...
bir de kazıkçı bakkaldan sırf zarar vermek amacıyla sirke çalmamız vardı ki akıllara zarar... çocukluk işte...