küçüklüğümüzde mutlaka bu çocuklardan olmuştur. top oynandıktan sonra merdiveni olan bir binanın basamaklarında otururken yapılan muhabbetlerde ortaya çıkarlar. '' olum ben sinir hastasıyım, sinirlenince gözüm bir şey görmüyor, kontrol edemiyorum kendim '' gibi cümlelerle kendini mahallenin uzak durulması gereken kişisi olduğunu göstermeye çalışır. ara sıra çıkan kavgalarda artist artist oraya buraya vurur, delirmiş numarası yaparlar. genelde dayak yerdi bu çocuk.