mahallede binanin onunde dugun yapma isidir. Niye yapilir mahallede niye sinavi olan vardir cocugu olan basi agriyan vardir sabahin korunden geceye kadar bu ziriltilari insanlar cekmek zorunda mi arkadas ya. Pess.
Yakın zamanda yasa ile artık yasaklanacak tarihe karışacak eylemdir. Her ne kadar şehir yaşamı içinde bu tür düğünler tasvip edilmese de köy yerinde yemekli içkili olanların tadı da bir başkadır.
çoğunlukla romanların yaptığı iştir. şu an bile kapımın önüne kurmuşlar sandalyeleri falan son ses müzik ile oynuyorlar. hiç rahatsız olurlar falan diye düşünmüyorlar. çünkü onu düşünecek beyinleri yok.
düğün insanları haberdar etme işidir. biz evleniyoruz diye insanlara bildirilir. geleneklerimizde, göreneklerimizde, adetlerimizde bu vardır. azıtmadıkça, insanların özgürlüklerine zarar vermedikleri sürece son derece normal bir olaydır. ancak belli bir saati geçmemeli, gürültü düzeyini iyi ayarlamalı, başkalarının özgürlüklerinin başladığı yerde özgürlüğünün sona erdiğini bilen kişler tarafından yapılabilir. eğer bilinmiyorsa bir düğün salonunda, buna imkan yoksa insanların olmadığı bir tarlada akrabalarla toplanarak yapılması lazımdır.
uyuz lümpen müziklerle, geceye kadar konu komşunun kafasının ırzına geçmek hadisesidir. yaz aylarının bir an önce bitmesini isteme sebebidir. görgüsüzlük ve gösteriş merakının rezil bir halidir. bir de havai fişeklisi çıktı. tüketmeyi ve konu komşu görsünü çok seven necip milletimiz de tüm gücüyle atladı. çocuğu mu var milletin hastası yaşlısı mı var, kul hakkına mı giriyoruz kimin umrunda. evleniyor ya adam bütün dünya dinleyecek zımbırtısını. beyaz plastik koltuklar, yan yana ibrik gibi dizilmiş konu komşu teyzeler, küçük bir türk bayrağı, 5 10 ampül, şehrin öte tarafına kadar ses taşıyabilecek hayvan gibi 5 dene anfi. hele bir de elektrocunun parça aralarında bakın ben neler de biliyorum der gibi doğaçlama yapıp 3 5 dandik geçiş yapması da cabası. 45 dakka süren muazzam akort ve se se şeklindeki ses ayarını hiç saymıyorum. eskiden kır düğünü vardı arkadaş. bahçede de olsa org, davul bilmem ne vardı. bir kültürü, saygısı vardı. artık 100 desibel elektro saz ve eküri darbuka eşliğinde şunlar var.
salla salla, ne kadar sallarsan salla benim olacan sonunda,
ringo ringo şişeler,
atım arap yüküm şarap,
al yanaklı koçum benim.
kapı düğünü diye adlandırılır, sokağa dizilen kiralanmış plastik sandalyelerin etrafa dizilmesi, bir kablo üzerine yerleştirilen 10-15 tane 100 watt lık ampül tarafından aydınlatılan, genellikle o yörenin demirbaşı olmuş çalgıcıların getirilerek tertiplenen eski bir düğün çeşitidir. birde bunun yemekli ve alkollü olanları vardır ki yaklaşık 200 kilo kuşbaşı ve pirinç kullanılarak hazırlanan yemekler ve şişelerce içkinin servis edildiği kuytu yerlere yerleştirilmiş masalar bulunmaktadır. alkolün etkisiyle kafayı bulanların bazıları saatlerce halay, çiftetelli, kolbastı vs oynar, bazılarıda mutlaka kavga çıkartmaktadır. günümüz şehirlerine pek uygun düşmemektedir, daha çok köy, kasaba veya mekanın uygun olduğu kenar mahallelerde daha rahat tertiplenmektedir.
edit: geçen hafta katıldığım böyle bir düğün köyde yapılmıştı 3gün sürmüştü ve yaklaşık 500 kilo et kullanıldı. havaya atılan yüzlerce kurşun, bol bol barut kokusu ayrı bir atmosferdir ki tadına doyum olmaz. sakın bunu şehirlerde denemeyin.
Küçük yerleşim yerlerinde hala devam eden gelenektir bana hep daha samimi gelmiştir. Sanki analarımız babalarımız salonda, kır bahçelerinde, havuz başlarında mı yaptı dügünlerini.
