bütün mahalleyi başına toplayan çocuktur.
olum bi tur versene lan laflarından gına gelmiştir.
alanda harbi bi tur atsa seve seve verecektir.
ama öylemi bisikleti kapan kişi mahalleyi turlardı pezevenk.
"bmx olum bu." cümlesini böbüre böbüre kurabilen çocuktur. biz de onun istediği yerden başlayıp istediği yerde son noktayı pedallayabileceğimiz yerdeyiz. hayat aslında bisikleti olan bir çocuktan bisikletine "bi tur binebilir miyim?" sorusuna "olur." cevabını alacak kadar ufak şeylerle mutlu olunması gereken bişeyken, şu yaşadığımız şey ne ola ki ?
bisikletini alan piçin dönmesini kederle bekleyen çocuktur.annesi camda adını haykıra dursun "bisikletin nerede" sorusuna karşılık söylediği yalanlar, gözlerinin dolması, diğer arkadaşlarına isyanı ve bisikletini sokağın başında görünce içine dolan huzur ve ve son olarak bisikletten inerken arkadaşına ettiği, samimi ve yürekten hakaretler, işte bunlar hayatın gerçek anlamı işte bunlar hasret olduğumuz duygular..
"kanka bi tur bineyim mi?" sorusundan bıkmış çocuktur. Benim küçükken bisikletim olmamıştı. Bisiklet satan bi yer vardı orada hep hayalini kurduğum bi bisiklet vardı, sorardım 130 TL'ydi, çok pahalıydı. ama hep alıcam umuduyla hareket ettim. paramı biriktirme şansım olmamıştı...
* mahallede henüz çocukların tabiriyle bisiklet sezonu açılmamıştır. Biz top oynarken bisikletine binmiş, direksiyonundaki dönen fırfıra, önündeki yoldan daha çok bakan çocuk yanımızdan geçerek, bisiklet sezonu açıldı der ver hep beraber çocuğun peşinden koşulur. Kimisi tekerleğine vurur, arka tekerleğine. Kimisi, sahi mi lan kimden duydun der. Ertesi gün mahalle bisikletli çocuk doludur. Öyle yer etmiş.
