en küçük mülki idare birimi.
kimse mahallenin muhtarından bahsetmemiş. küçük de olsa, hepsi birer mülkî idare amiri ne de olsa.
mahalle... günümüzde adres yazarken dahi ilk anda aklımıza gelmeyen yerleşim yerimiz. bunda sadece bizim değil belediye meclislerinin de kusuru var. ne idüğü belirsiz isimlerle mahalleleri önemsiz kılıyorlar. tarihte bu böyle değildi.
osmanlı mahallesi mesela. osmanlı'da mahalleler gelişigüzel kurulmaz, gelişigüzel isimlendirilmezdi. birinci ve ikinci muhtarları olurdu. herkes birbirini tanırdı ve şöyle bir tabire mazhar olurlardı: "mahalle sakinlerinin ta'rifleriyle mu'arrife olunan.." yani mahalleli tarafından ismi, cismi tarif edilen, tanındığına şahit olunan...
sahi, şimdi değil mahalle sakinlerimizi, apartman binamızda kaç kişinin ismini, yüzünü biliyoruz?
mahalle... adres yazarken düşünülen herhangi bir isim.
gözünü seveyim ya.
akrabandan, sevgilinden, anandan babandan göremediğin ilgiyi buradan görürdün.
baban mı dövdü, çık sokağa ağla illa biri gelir başını okşar.
sevgilinden mi ayrıldın, gene biri gelir boşver boolum der.
işin en güzel tarafı da bunu söyleyip hemen kaybolurlar, karşılık ve minnete beklemezler.
lan bi de şu ıstavrit kızartması kokusu. valla yemiyim bu kokuyu duyayım yeter. o kadar nefis bir koku.
