ruşen amcanın oğlu sedattan tutun da bakkal lütfinin kızı aleyna nın bile izlediği popülerite açısından üst düzeyde olan mahalle maçlarında, esas oğlanın attığı golden sonraki hareketlerini içeren çeşitlilik gösteren stillerdir. ünlüleri taklit edenler olur mesela.
bizim bi arkadaş yere yazı yazıyormuş gibi yapıyordu.
bi diğeri kolları açıp bütün sahayı koşuyordu.
bi arkadaş da yağ tenekelerinin kapakalrındaki sarı dairesel lastikleri yüzük yapıp raul tarzını geliştirmişti. bu çocuk dövüşte de sikörtıl su tabancası diye bağıran arkadaştı aynı zamanda. hayal gücü uçmuştu onun.
benim tarzım da sol elimin işaret parmağını havaya kaldırıp henry tarzı kuğl bi sevinmeydi. ne güzel günlerdi.
hoşlandığım kızın da izlediği maçlarda adeta bi embesil gibi garip hareketlerle sevinirdim. allah tan sonra henry tarzını geliştirdim. hey gidi.
camdan bakan anneye bakarak 'senin için' demek.ama sesli dememek.annenin dudağını okuyabileceğini bilmek.kimse bilmemek.sonrasında gelen 'hadi yemek hazır eve gel' sözlerine aldırmamak.
