çocuk 1: gol olm resmen.
çocuk 2: ne golü muna koyum ya. görmüyo musun resmen direk.
çocuk 1: direk olsaydı top geri gelirdi. Ya bunu gol sayarsın, ya da topu köpekli bahçeden almaya sen gidersin.
çocuk 2: ehe?
ülkemiz erkeklerinin %98.7'sinin* bizzat yaşadığı ya da oynadığı mahalle maçlarında tanık olduğu bu durum, hiç kuşkusuz ki normal maçlarda gerçekleşemeyecek diyaloglara gebedir:
- goooooolll!!!
+ ne golü lan!? görmedin mi top nereden gitti!?
- gol işte oğlum, hemen elinin oradan, direğin altından girdi kaleye.
+ ahmet bir zıpla bakalım.
(kaleci normalde zıplayabileceğinden daha az zıplar.)
+ gördün mü, yetişemiyor oraya işte... gol değil!
bir insanın hayatında göreliliğin ilk temellerini atan direklerdir. kendi kalenin üst direği karşıdakininkinden alçaktadır. yan direkler ise tartışma konusu bile olmamalı işte taşın üzerindeler yukarı yukarı.
