gerizekalı çocuktur. kavga boyunca karşı taraf kafasına kafasına vurur, dayak yer, ağlar, eve gider abisini çağırır... derken.. uzar gider böyle. k.o olması muhtemeldir.
'mahalle kavgası' tanımına pek uymasa da, bu alengirli hareket ile alakalı başımızdan geçen bir olay vardır, paylaşmak isteriz:
bundan aşağı-yukarı 6 yıl önce, yani henüz 13 yaşındayken, takıldığımız atari salonundaki veletlerden biriyle fena halde kesişiyorduk. ortada bir vukuat yok, sebepsiz yere birbirimize iğrenç bakışlar atıyor, kavga çıkarmak için elimizden geleni yapıyorduk.(ben bunun sebebini fazla street fighter oynayarak beynimizi çeşitli dövüş teknikleriyle doldurmuş olmamıza ve bunları canlı bir hedef üzerinde test etmek istememize bağlıyorum).
kavga çıkacaktı, kaçarı yoktu...
Bir gün bizim tayfa ve düşman bellediğim sedat*ın ekibi (benden habersiz) konuşmuşlar ve bizim boş bir arazide vs yapmamızın iyi olacağını düşünmüşler. yoksa biz bu kara sedat'la birbirimize ilelebet bakış atacakmışız, sonu gelmeliymiş.
bize ''vs yapacanız mı?'' diye sorduklarında tereddütsüz kabul ettik ve bir cumartesi sabahı mahallenin sonundaki boş arazide karşı karşıya geldik.
--- vs time ---
Ben, Ryu'ya ait ne kadar alengirli saldırı hareketi varsa hatırlamaya çalışıyor, ve onları uygulumak için ne tür bir atraksyona baş vurmam gerektiğini düşünüyordum. sedat ta aynı şekilde guile'nin o hayvansal combolarını düşünüyordu, biliyorum...
çevre ahalisi bir yandan umarsızca bağırışıyor/çağırışıyor, diğer yandan da ''hadi la hadi gogogo'' tarzı gaz veren cümleler ile kavgayı tetiklemeye çalışıyorlardı. ilk hamleyi yapmanın vakti gelmişti artık...
Bir kol hamlesiyle kalabalığı yardırıp bunun üzerine doğru koşmaya başladım ve düşmanım ile aramda az bir mesafe fark kalınca birden durdum. sol elimle sağ yumruğumu sıkıp hafif eğildim ve çok ani bir hareketle yerden fırlayarak çene altından mükemmel bir giriş yaptım:
-Asssssssayketttt Druuuuuuuuuuuuuket!!!
Çocuk; ''iyaaak!'' diye bağırarak yere serildi. **
boyumun ondan kısa oluşundan dolayıdır ki çene altından girmek bana çok zor gelmemişti. müthiş bir hareket yapmıştım. hareketin ardından çevre ahalisi hep bir ağızdan ''ooooouuuuuuvvvvvv!'' şeklinde tezuratta bulunmuş, ve bana özgüven pompalamışlardı.
Çocuk kızdı tabi, sinirleri alt-üst oldu. herkes kahkaha atıyor, onu direkt mağlub olarak görüyorlardı. Sonra gara sedat, ağlamaklı gözlerle yerden kalktı ve cebindeki çakıyı çıkardı. Guile'nin ''Jilet'' hareketini yanlış anladığını düşünüyordum, ki hala öyle düşünüyorum. elindekini 1-2 kere boşa salladı ve sonra kendi arkadaşları tarafından alaşağı edildi. çocuğun, üzerinde yeni ekmek yenmiş sofra bezi gibi havada silkelenişini görmek, izlenmeye değer bir manzaraydı. mutlu olmuştum ve artık winner'dım...
aduket çekmeye çalışırken suratınıza inen bir yumrukla bütün planlarınız alt üst olur ve duruma göre ya kaçılır yada disiplinsiz bir şekilde tekme yumruklar havada uçuşur.
(bkz: iki taktak bi aduket)
