Histerik bir uludağ sözlük yazarı. Bir çeşit ayar yeme hastalığı var. Haydar dümen yaşasaydi elinden tutar götürürdüm üstada. Allah rahmet eylesin.
Artık eskisi kadar ilgimi çekmiyor. Bunun farkında. Başlıklarıma sanki "yabgu ben burdayım , beni de al , hükümsüzlüğümü ilan et, icra iflas dosyama teminat tutarını yatır da götür beni buralardan" der gibi. Ama ben, etinden parça kopardığım , korkuyu hissettirdiğim, nickinin satır aralarına kokumu bıraktığım yazarlarla çok zaman harcamak istemiyorum. Bana semirmiş, özgüveni olan , bir kaç salvodan sonra nefes nefese kalmayacak, kanı hızli akan tazeler lazım. En azından daha ateşli oluyorlar.
inanın ki ciddi "seks sıkıntısından" çok daha fazla ruhu yıpratan, boşalmanın, rahatlamanın,
kinetik enerjinin dışa vurumuyla benliğin arınmasına yol açan o katarsis anının bir türlü
gelmemesiyle ayak parmaklarımı kırarak klozetin içine sokmama yol açan beyin viyaklaması.
ahhhhh.... aman allahım kontrol edemiyorum kendimi... içimde muazzam bir hareketlilik var.
durduramıyorum. yumruklarımı sıkarak evde dans ediyorum ama olmuyor, olmuyor, iç içe geçmiş sehpaları kaldırıp ayaklarını tekmeliyorum, camı açıp bağırıyorum, ama olmuyor yahu olmuyor...
allah düşmanıma vermesin böyle sancıyı ya. muazzam bir acı. ayar vermeyi alışkanlık haline
getirmiş biri için felaket bir his. gel ne olursan ol gel kucağıma... bin kere otursan da gene gel...
kinetik enerjimi akıtacak bir mecra lazım bana.
Gereksiz bir şekilde her gün islama ve müslümanlara karşı nefretini tazelemekte. inanmıyorsan inanma, sal gitsin o zaman. Ama bu şahıs salmayı bırak, islama karşı nefreti yeni din olarak seçmiş. Her gün 5 vakit islamla uğraşmadan gece yatamıyor.
Şimdi bu duruma zavallılık desem, hakaret sayılır. Buraya hakaret için gelmedim. Sadece tavsiye olarak daha relax olabileceğini düşünüyorum.
Oldukça iyi bir yazar. Bir savaşçı!
Hatta adam o kadar iyi ki, gerçeğini karalamak için rakipleri geçenlerde çin malı çakmasını ithal edip piyasaya sürmek zorunda kaldılar. Ama tutmadı tabi. Tutturamadılar.
arapçı yobazlara saplamakta bir uzman olan yazar. nickaltımdan ayrılamamalarının nedeni de budur. tadını öyle seviyorlar ki müptelası oluyorlar. ben de daima hazır olda bekliyorum onları.
1960 larda darbeci paşalar cumhuriyet anayasasından halkçılık ve devletçilik ilkelerini çıkarmıştı, 12 eylül nato cuntasıyla beraber atatürk cumhuriyeti de lağvedildi ve geriye kalan halkçı uygulamalar da birer birer yitip gittiler.
doksanlarda liberal türkiye cumhuriyetinin vatandaşlarıydık.
1980 de idam edilen yalnızca deniz gezmiş ve arkadaşları değil, cumhuriyet devrimleriydi, atatürk ün rehber edindiği robespierre in idealleriydi darağacında sallandırılan...
her şey 1980 de, 24 ocak kararlarıyla başladı.
turgut özal,
tansu çiller,
mesut yılmaz hepsi de natocu kemalist subay kenan evren döneminin bürokratlarıydı ve türkiyede neoliberal iktisadi politikaların temellerini atarak, bizi tank palet fabrikalarının, limanların, hastanelerin, okulların özelleştirilerek işgalci sermayeye peşkeş çekildiği karanlık bir geleceğe taşıdılar.
