istemsizce olandır. Tutamıyorum kendimi çok çaresiz hissediyorum. Nefes alamıyorum ruhum cok fena daralmakta Keşke o ailelerin yanında olabilsem, teselli edebilsem bir yetimin gözyaşinı ellerimle silebilsem ama yok, yok yani hiçbir sey yapamıyorum oturdum ağlıyorum amk!
O ağlayan çocukları,öğretmenim benim babam yok artık!diyen , gözlerine ağlamamaya çalışarak bakıp da ardından sana sarıldığında kendine hakim olamayan çocukları gördüğünde yaptığındır.
Zira içinde bulunduğumuz durum öylesine acı ki; kime baş sağlığı diyelim bilemez olduk. Bir mahallede en az dört can..
madencilerden her birinin hayat hikayesi farklı, yeni evli, askere gidecek, niaşanlı, eşi hamile vs vs. yürek dayanmıyor, dua ve ağlamaktan başka da elden birşey gelmiyor...
