Acı bir histir "dostum" denilen insanın küçük hesapların adamı olduğunu göstermesi.
Zaten dostunuz için maddiyatı takmayan, "doğru" yaşayan biri iseniz daha da üzer o geçiştirme ya da şaka olmadığını anladığınız "yarın da sen ısmarla ödeşelim" ya da "ama yarın getir abi" cümlelerini duymak.
O insan o andan sonra dostunuz değildir. Sadece iyi bir arkadaşınız olarak kalır. Ancak dostluk o andan itibaren ölmüştür, geri gelmeyecektir.
