müzik başlar, müzik bitmez...
garip bir şekilde içine çeken, hapseden şarkıdır. huzuru ve çatışmayı aynı anda içinde bulunduran nadir şarkılardandır.
şarkı başlar, tekrar başlar, tekrar, tekrar, tekrar...
tekrarlandıkça anlamsızlaşan şarkılara inat her tekrarda yeni bir şey katar, yeni bir şey götürür.
dinlenesidir, dinlensindir, hissederek!
şarkıda geçen "the dreams in which i'm dying are the best i've ever had..." cümlesini defalarca anıra anıra haykırmak istediğim şarkı. iç acıtır.
"hide my head, i want to drown my sorrow, no tomorrow, no tomorrow..."
uyumaya çalışırken, uyanıkken her yerde dinlenesi şarkı. müptelası olursunuz. insanı taşkın hislerle doldurmaz, sahiden enfes sözleri vardır. tavsiye edilir.
izmir-iasi arasındaki yaklaşık 12 saatlik yolculukta arkadaşlarınızla bu şarkıyı mırıldanırsınız. tabi otobüs yolculuğunda gitarıyla eşlik eden bir rumen de olaya katılır. yolculuk biter kentteki bir okulun düzenlediği yetenek yarışmasına katılırsınız. kör bir kız gitarıyla bu şarkıyı söyler ve siz uykuya dalarsınız.
her dinleyişimde, unutmam gereken bazı şeyleri tekrar hatırlatan şarkıdır. çok güzeldir. gary jules versiyonu, orjinalinden daha güzeldir. özlem arttırıcı etkileri de var zannedersem. bu şarkıyı, güneş doğmaya çalışırken dinleyeceksiniz.
the hurting albümünde bulunan tears for fears şarkısı. içerisinde bulunduğu albüm 80lerin önemli işlerindendir, es geçilmemeli en azından kulak kabartıp ruhları şenlendirmelidir.
