şili'deki askeri darbe sürecini iki çocuğun gözünden anlatmaktadır cümlesi filmi belki özetleyebilir ama güzelliğini anlatmaya yetmez. gerçekten de çok başarılı bir çalışma, özellikle çocukların meydanlarda iki tarafa da bayrak/filama sattıkları sahneler ve burda komunistlerin mitinglerinde içten zıplayış anları oldukça keyiflidir.
bu cümlede ne demek istediğimi -zıplayış falan- filmi izledikten sonra anlayacaksınız.
bayinizden ısrarla isteyiniz derim başka da bir şey demem.
benim sözüme güvenmeyip de illa herhangi bir ödül/başarı var mı diyecek olanlar için de şunu söyleyebilirim "imdb.com da seyirci oylarıyla 2004'ün en iyi 5 filminden biri seçilmiş"
machuca yerine rahatlıkla infante diye adlandırılabilirdi film. zenginle fakirin, kralcıyla halkçının, komünistle faşistin, kısacası iyiyle kötünün tarihsel savaşına bir göz kırpmasıdır film. yönetmenin ya da yazarın machuca ismini seçmesi de bu savaşta kimin yanında yer aldığının su götürmez kanıtıdır. seçimle iş başına gelen ilk sosyalist iktidara sahip olan şili'nin darbe öncesi mitinglerle bezenmiş atmosferiyle başlayan hikaye ordunu yönetime el koymayası ve sonrasını da içeriyor. bu siyasi atmosfere çocukların pencerisinden çok da güzel yüreklere dokundurarak işleniyor. çocukların yaşadıkları üçlü aşk sonrası, infantenin gülümsemesi ise unutulamayacak bir an olarak kazınıyor beynimize.
--spoiler--
koleje burslu alınan öğrencilerin neden üniforma giyemediklerini anlayamadım. herkesin eşit olduğunu savunan kızıl peder, çocuklara burs veren peder bir üniforma verememiş çocuklara dedirtiyor. bilen varsa beri gelsin
--spoiler--
filmin ost u türkiye'den bulutsuzluk özleminden geliyor:
(bkz: ŞiLi'YE ÖZGÜRLÜK)
1973 yılında tarihin en kanlı askeri darbelerinden birini yaşayan şili de darbe öncesi ve darbe sonrası biri fakir biri zengin 2 cocuğun hikayesini anlatan filmdir.
(bkz: çocuklar ve sarhoşlar yalan soylemez)
sınıfsal refleksler,burjuvanın kokuşmuşlu ve bir yığın konu üzerine dersler veren aşmış film.
durduğu yerde patlaması mürekkep hokkalarının
ömrünce biriktirdiği sosyalist öfkesinden
ne kadar yok etse ölüm vuruşu göklerde yankılanan
kocaman bir yürek kalır şili'nin allende'sinden
darbe olgusunu ve dönemin politik çalkantılarını iki çocuğun dostluğu ekseninde ele alan keyifli filmdir. filmin en güzide repliklerinden biri çocuklar ve sarhoşlar yalan söylemezdi. tabi özellikle burjuvazi yaşamın yozlaşmaları ve dünyayı kendi kabuğundan görme algısı filmin iskeleti. malum politik arena, dostluk vs. tanımıyor.
yere atılmış boş konsantre süt kapları daha manidar gözüküyor filmin sonunda. kesinlikle, izlenilesi bir film. karşılaştırmalı argümanlarda duygusal sömürünün çok yer işgal etmemesi filmin artısı. zaman gelimi şu çocuk gözüyle anlatımlarda duygusallık ağır basabiliyor. burda sınır ayarlanmış, denge korunmuş.
10 üzerinden 8!
şili askeri darbesini konu edinen 2004 yapımı film. gonzalo'nun machuca'nın o yerle bir olmuş mahallesinden çıkabilmek için askere söylediği söz insanın içini burkar gerçekleri, yüzüne yüzüne çarpar. "bana bi baksana ben buradan değilim." çünkü ayağındaki ayakkabıya göre etiketlenir insanlar.
acun ılıcalının dominik cumhuriyetinde getir götür işlerini yapan yerli, 23 yaşındaki çocuğun adıdır. ileride yarışmacı olarak onu oynatması muhtemeldir.
