*
ilk maaşınızı alırsınız, eve pasta, tatlı herneyse alır gidersiniz, aman da aman artık çocuğumuz para da kazanıyor nidaları arasında bir akşamdan sonra gece yatağınıza yatar düşünürsünüz, nekadar değerlidir şimdi o para, insan kendine bile harcamaya kıyamaz, en iyisi koyayım bankaya, gereksiz lüzumsuz şeylere harcamayım, biriktireyim dersiniz. sonra aklınıza ailenin para kazanan fertleri gelir, 20 küsür senedir bu adam * hiç bir karşılık beklemeden * yememiş içmemiş size getirmiştir kazandıklarını. kumar, at yarışı, borsaya elini sürmemiş, hala sekiz yıl önce aldığı kot pantolonla idare ederken sizin üç ayda bir almanıza gıkını çıkarmamış, çalışmaktan ve size yedirmekten bir gün olsun gücenmemiştir. evdeki kadın da * arkadaşlarıyla günden güne gazmek yerine okulunuza gelmiş, veli toplantılarında sizin haylazlıklarınız yüzünden 40 kişinin içinde öğretmenin hakaretlerine maruz kalmış, gündüz temzilik yapmış, gece uyumamış, düşmeyen ateşinizi düşürmeye çalışmış, ilk aşkınız yüzünüze bakmazken kollarını size açmış, ve bunların hepsini belki de sadece ve sadece bir hiç için yapmıştır. keşke ertesi gün olsa, hadi bi uyuyayım da sabah olsun..
+ anne, baba, ben ilk maaşımı * ikiye böldüm, yarısı senin yarısı senin.
- ?!
ilk maaş çok kıymetlidir derler ya, ben de o yüzden benden daha kıymetli insanlara verdim onu..
Yaşam boyunca yapılabilecek en mükemmel hareketlerden birisidir. Hayatını, evladını yetiştirmeye adamış fedakar insanlar için yarım maaşı gözden çıkarmak, onların yaptıkları yanında * devede kulak kalır.
9 ay 10 gün boyunca bebesini karnında taşıyan,
küçükken hastalandığında evladının başından ayrılmayan,
evladının istikbali için saatlerce çalışan,
yemeyip yediren, içmeyip içiren, gerekirse uykusunu veren güzel insanın tüm emeklerine teşekkür etmek adına yetersiz kalacak olsa da, ince düşünce barındıran bir harekettir.
ağlatır. ilk maaşsa ve bir de verirken bak senin için çalıştım denirse annenin gözleri dolar, parayı alır, koklar, bir de seni koklar, "sen gibi kokmuş bu paralar, harcayamam ki ben bunu. sen geri al bunu, ben için kendine birşey alırsın" der, anne ağlar sen ağlarsın. *
ilk kazanılan parayla ilk kez kendi sigaranı alıp, tatlı kıvamında yiyeceklerle eve adım attıktan bir süre sonra yapılan ve ayrıca garip bir utanma duygusuna sebep olan hadisedir. hayatın unutulmayan en mutlu anlarından biri diyebileceğimiz bu an'ı allah herkese nasip eder umarım bu gidişat içerisinde...
aslında hepsinin verilmesi bir adettir,zaten anne bir müddet sonra onu size geri verecektir,önemli olan bir sevgi sunumudur,sen olmasaydın..... gibi duygusal bir içyansımanın dışa vurumudur.
