tek tanımla yetinmeyecek, bir sürü tanım yapılabilecek bir cümle...
cümle. neresinden bakarsan bak; öznesi gizlenmeye çalışan bir deve kuşu gibi saklanmaya çalışan ama dibine kadar belli olan bir cümle! her ne kadar vurgusunu değiştirmeye çalışırsan çalış; söyleyip kaçmaya çabalarsan çabala; sesten hızlı hareket edemezsiniz!
aslında çoktan öğrenmişsinizdir sesten daha hızlı hareket edemediğinizi ''birisi var hayatımda, bunu mu duymak istiyorsun!'' sözlerini duyduğunuzda, keşke ağzını açtığı anda koşabilseydim de, cümlesini bitirdiğinde orada olmasaydım dediğiniz zaman. hoş, o cümle bittiğinde bedenen oradasınızdır ama ruhen çoktan gömülmüşsünüzdür en derinlere, kimselerin çıkaramayacağı cehennemlere! ''bunu mu duymak istiyorsun'' sözünü dizilerden duymuşsunuzdur o âna kadar, gerçek hayatta da cümle içinde cümlenin kullanıldığını görüp de şaşıramazsınız bile zira çoktan dağılmıştır herhangi bir şeye şaşırma efektini verecek yerleriniz...
isyan. geçen yıllara, aylara, haftalara, günlere, saatlere... hayatınızın en değerli şeyini bulduğunuzu sandığınız zamanlara, topu tüfeği kuşanıp başlattığınız bir isyan! ama bastırılır isyanınız, isyana kalkışmadan önce uğradığınız tüm haksızlıklara rağmen! tek sözle kalırsınız, tüfeğiniz topunuz elinizde patlar! kendi okyanusunda boğulan balıklar gibi hissedersiniz ki hiçbir balığın yüzme gibi bir derdi olmadığını bile bile! her şeyi, tek bir sözle unuttuğunuzdan mıdır yoksa saatlerce kafanı cama çarptığın halde vazgeçmeyişinden midir bilinmez, kendini balıklara yakın hissedersin bu soğuk gecede!
çığlık. gözyaşıyla karışık, titreyen tonlarda ama kimsenin duyamayacağı yükseklikte! duyduğunuz, tarif edemediğiniz duyguların -kin, nefret, aşk, sevgi- hepsini kusmak istersiniz, ağzınıza dolu dolu gelen bu patlamayı yine kendiniz yutarsınız! bağırırsınız, kimse duymaz! kendi sessizliğinizde kulaklarınız patlar, sağır eden bir uğultudur artık her şey! konuştuğunuz ve konuşulan her şey, bir uğultudan ibarettir... arada kendinize gelirsiniz ve yine aynı cümleler ''hayatımda birisi var, bunu mu duymak istiyorsun!'' plak gibi takılmıştır beyninizin tam ortasına, sıkmak istersiniz kafanıza! sürekli duyarsınız midenize taş gibi oturan o cümleyi, hiç duymak istemediğiniz halde ve sorulmuştur size, bu mudur istediğin diye!
sızı. derinden, yerini tam olarak kestiremediğiniz yerlerden, bıçak kesiği gibi; sıcak ve ıslak! kalbinizi burkmuşsunuzdur, hareket edemezsiniz! olduğunuz yerden seyretmeye başlarsınız her şeyi, her şeyden kastınız aslında hiçbir şey de olabilir zira o kadar acırken her yeriniz, hiçbir yerinize hükmedemiyorken, zordur gözlerinizi açık tutmak, anlarsınız...
oyun. tek kişilik bir oyun! küçüklüğünüzden beri alışmışsınızdır her oyunda çok kişiyle oynamaya ve saftır sizin çocukluğunzdaki oyunlar, en fazla çanak çömlek patlatmışsınızdır! bu sefer patlayan yüreğiniz ve siz oyuna bile dahil olamamışsınızdır henüz! keza bilmezsiniz tek kişilik oyunları, aşina değilsinizdir! oyulursunuz, oynanan oyunda; tabirlerin caizliğinin son noktasında!
elleriniz, ayaklarınız titrer! kekelersiniz belli belirsinz, ayazda kalmış enikler gibi! üşümüş ve yorulmuşsunuzdur en nihayetinde, sizinki de insana ait olan bir bünye...
bağırmaya çalışırsınız son nefeslerinizde;
Kan toplanıyor şakaklarımda, midem bulanıyor! Bağırıyorum, sesim çıkmıyor... Dünya durur musun? Müsait yerde ölecek var...
