proleter diktatörlüğü için en az faşistler ve liberaller kadar düşmanlık duyulması gerekir.
lümpenler ve sosyal demokratlar içten içe devrim seçeneğini erteler, işçilerin umudunu bastırır, mücadelenin üstünü kapatır ve kavgayı söndürür.
oysa dünyada sahip olunan hiçbir hak özgürlük namına verilemez, eğer hiçbir şey yapmadan size hak verilmesini bekliyorsanız, size hak verenlerin egemenliği altında kalmak zorundasınızdır.
işçilerin çalışma saatinden tutun, kadın erkek eşitliğine kadar, bağımsızlık iradesinden yaşam standartlarına kadar tüm kazanılan haklar kavga sonucu, mücadele esnasında ve dökülen kanların akabinde kazanılmıştır.
ve işçiler iktidarı ancak mücadele, kan ve devrim ile ele geçirebilecektir.
lenin der ki; ''devrimci hareketin aktif olarak varolmadığı durumlarda devrimcilerin üzerine düşen görev, en boş laklakhanelerde bile devrim için propaganda yapmak, haklı olduklarını haykırmaktır''
üç beş de okuyan olursa ne fayda, aksini iddia eden olduğunda da tartışırız, kaybedecek bir şeyim var mı? *
