neden bilmiyorum, iştahım hiç olmaz bu tip yerlerde, sürekli o parayı boşa harcamış hissine kapılırım. sonradan görme olayının başka bir boyutu sanırım bu. dışarda yemek yemekten çocukluktan beri korkarım yani çekinirim, öyle alışmışım ne bileyim. karnım acıkınca hiç gidip de bir yerde yemek yemezdim.
ucuz bi şeyler yemezdim birinin beni orda görmesinden çekinirdim, pahalı bir yerde zaten yemezdik daha doğrusu yiyemezdik döner gider evimizde yerdik yemeğimizi.
şimdi bu olaylardan yıllar sonra bile hala dışarda yemek yiyemiyorum yesem de zerre kadar lezzet ya da bi haz alamıyorum. bugün yine öğle yemeğine çıkmak zorunda kaldım. yemek söylendi taa en köşedeki bi masada bi bey amca bi tane bira söylemişti ama yanında mezesi yoktu sadece bir bira, saçı sakalı da iyice uzun. o bey amcanın yerine koydum kendimi.
ben de 40-45 yaşlarında olsam gelecekten yana zerre kadar umudum olmasa belki de cebimdeki son paramla gider o mekana oturur daha evvel hiç dinlemediğim charlie parker şarkılarına dalar uzun uzun bakardım boşluğa, çabuk bitmesin diye biram sigarama abanırdım. kaybolmuşluğun bi yansımasıydı belki de. işte o bey amcayı gördüğümde tüm bunlar yeniden aklıma geldi. tam manasıyla fakirlik değil belki ama orta gelirli bir esnaf ailesinde yetişmek böyle bir şey...
maksat karın doyurmak olmazsa eğer kıpırtılı olur insanlar masada çoğunlukla. bir gruba dahil olma isteğiyle o lokantada yemek yeniyorsa eğer iğreti durur zaten üstünde insanında zanımca.
geçen hafta öğretmen bir arkadaşla gittiğim meyhanede olmuş durumdur. memur arkadasım gece boyu 2 duble rakı içti korkudan. korkulan oldu 5 duble rakıya 300 tl hesap geldi.
gelen yemeği gördükten sonra oluşur genelde. Nasıl yenir ki lan bu gibi düşünceler ve etrafa kaçamak bakışlar. Git tavuk döner ye daha çok keyif alırsın.
bir kere başıma geldi
yanımda ayı gibi yiyen bir kız
3 lahmacun + 1,5 iskenderden sonra
künefe yokmudur bura da la dedikten sonra
helanın penceresine sıkıştım zor kurtardılar
kimsenin başına vermesin.
Sömürülmenin verdiği huzursuzluk. Bir insanın kalbinde en büyük yarayı adaletsizliğe uğramanın açacağıyla ilgili bir söz vardı. Kim demişse katılıyorum. Hak etmedikleri halde dünyanın parasını alıyorlar. Ayrıca lüks yerlerde yemek yiyenlere de pek iyi gözle baktığım söylenemez. Şahsen fiyatları öğrendiğim anda kalkıp gidiyorum.
