2006 yılında yakalnıp 2010 yılında üstüne üstün doğum günümde kurtulduğum hastalık. Doğum günümde son kemik iliği testim yapılmıştı ve temiz çıkmıştı.
• Teşhisimi çocuk doktoru olan kuzenim koymuştu.
All l1 idim ben.
Dünyanın en zor hastalığı. 4 yılda neler çektiğimi bir ben bilirim. Ailem açısından da oldukça zordu, onlar olmasaydı bu illeti yenemezdim.
Prof.Dr Bülent antmen’e minnettarım bu illetten kurtulmamda onun emeği ve payı çok büyük.
Bu illetin düşmanımın başına gelmesini bile istemem. Bu illetten kurtuldum ama nasıl bir korkuysa en ufak bir yerim ağrıdığında bundan şüphelenip hemen doktora koşuyorum.
Kendinizi seviyorsanız eğer hijyene, yediğiniz şeylere çok ama çok dikkat edin. Hayattaki en değerli şey sağlık.
sadece bir halsizlik şikayeti ile doktara gitmiştim. önceleri gençlikte olur böyle şeyler dedi doktor. bir hafta daha halsizliğim devam etti. sonra bir gece ateşlendim. ertesi sabah gittiğim hastanede doktorlar senden bir kan alalım dediler. hemşire geldi, daha önceden de kan vermiştim. endişelenmedim. ama keşke vermeseydim diyorum çoğu zaman. çünkü verdiğimin ertesi günü hastaneye gittiğimde beni oraya yatıracaklardı...
Ben bu illete yakalandığımda daha lösev kurulmamıştı çukurova üniversite hastanesinden başka tedavi edebilen hastane yoktu bu illeti.
Şimdi en ufak bir yerim ağrısa hemen hemogram (kan sayımı) yaptırıyorum mesela 2 gün önce yaptırdım. Hem de ailemden gizli yaptırdım çünkü bana çok kızıyorlar. Bense yaşadıklarımı unutamıyorum. Hele hele şu sıralar çokça aklıma geliyor.
Dünyada hiç kimsenin bu tarz bir hastalığa yakalanmasını istemem, düşmanımın bile.
Bu hastalık yüzünden teyzemin düğününe gidememiştim, kemoterapi sürecinde benim etrafımda 4 dönen, kaldığım odamı her gün temizleyip pırıl pırıl yapan üzerime titreyen teyzemin düğününe gidememiştim.
Hiç unutmam Kemoterapi bittiğinde 2 kolumun tamamında sağlam tek bir damar kalmamıştı. Morarmayan tek bir damar kalmamıştı. C vitamini takviyesiyle kollarımın iyileşmesini hızlandırmıştım.
ulan yıl olmuş 2016 hala doğru düzgün tedavi edilemeyen hastalık. Tamam, tedavi şansı diğer kanser türlerine göre daha fazla olabilir de, bu kadar zor mu şu lanet hastalığın tam tedavisini bulmak kardeşim? Gerçi tedavisi yayılırsa, kapitalist şerefsizler para kazanamayacak ya, o yüzden tedavisi yok gibi gösterilme ihtimali de hiç de az değil.
Belki de bizde de bulunan, fakat birçoğumuzun kendimizde olduğundan haberi bile olmadığımız sinsi hastalık.
Hakkındaki entryi kemoterapi bölümünden yazdığım, eylül ayından beri tanıştığımız hastalık.
Diğer kanserlerin aksine, vücutt hiçbir organa sıçrama yapmaz. Tek olay, kandaki hücreler birbirini yer. Ancak pis bir hastalıktır. En ufak gripte veya ağzında iltihap yapmış diş sorununda bile insanı öldürür.
Biz, bir nebze şanslıydık. Hastalık ilk evrede fark edilmişti. Bir ara 347 crp enfeksiyon skoruyla babamı kaybediyor olsak da çok şükür toparladı. Artık aylık düzenli kemoterapi süreçlerimiz var.
Ancak ileri safha olanların halini düşünemiyorum. Allah yardımcıları olsun.
ilik nakline gerek kalmadan kemoterapi ile yenilebilen bir hastalıktır. ama kemoterapilerin vücutta yarattığı yan etkiler yüzünden yendiğine sevinilemeyen bir hastalıktır. neticede insanın hayatına bir kere girer hayatını mahveder ve gider. göndermeyi başarmak başarıdır ama ona alışmak imkansızdır.
