platonun bir eseridir. platonun bu eserinde dostluk kavramı felsefi bir açıdan ele alınmaktadır. platon bu eserinde sokrates'in ağzından dostluk kavramını diyalektik bir açıdan ele alır. dostuluğu, dostluğun doğasını, gerçek dostluğun ne olduğunu ele alır.
Sokrates taktik veren kişi rolüne sahiptir. Hippothales utangaç sevdiceğine açılamayan genç, ktesippos ispiyoncu, gencimizi kızartan kankadır.
Lysis de güzel konuşulmak istenen güzel, soylu.
"... ama sokrates, ben de sana bunun için başvuruyorum; senden öğüt istiyorum. insan sevdiğinin gözüne girmek için ne söylemeli, ne yapmalı? Biliyorsan söyle..."*
Olaylar gelişir, atinanın sohbete meraklı geñçleri toplaşır sokratesin başına, lysis de iştirak etmistir tabi.
Daha fazlası için: iş bankası kültür yayınları, dostluk.
Platon'un gençlik dönemi diyaloglarından birisi. Dolayısıyla 'aporetik' bir diyalogtur; herhangi bir çözüme kavuşturulmadan sona erer. Tartışmanın tematik kavramı 'dostluk'tur. (philia) kavram önce herkesçe bilindik, alışılageldik argümanlardan yola çıkılarak temellendirilmeye çalışılır, akabinde de bunların her biri sokratik diyalogların doğasına uygun bir biçimde 'aporia' durumuna; yani işin içerisinden çıkılmaz, çözülemez bir problematik konumuna getirilmek vasıtasıyla çürütülür.
ayrıca Diyalog içerisinde şöyle hoş bir grek özdeyişi de aktarılır;
''Hep bir Tanrıdır iten benzeri benzerine.'' (214b)
