1997'de abbas kiarostami ve Shohei Imamura'nın paylaştığı ödülün ardından yıllar sonra cannes en iyi film ödülünü asya kıtasına getirmiş film. yönetmenin bu film dışında en başarılı filmi sang sattawat'dı. bu filmi aşağıdaki linkten izleyebilirsiniz;
'ohh be bitti sonunda!' dediğim ve en ufak bir anlam yükleyemediğim filmdir.
arkadaş! filmi, ortasında 2 defa durdurdum, kalktım yüzümü yıkadım ve öyle devam ettim izlemeye.
gündüz can atıyordum filmi izlemek için. 'akşam olsa da eve gitsem de şu filmi izlesem de şöyle de böyle de....' ama bütün beklentilerim boş çıktı. tam bir hayal kırıklığı.
şimdi, 'altın palmiye aldı' diyen olacaktır illaki. izleyin de görün filmi diyorum başka da bir şey demiyorum.
cannes'da ödül aldığını duyduktan sonra daha bir "iyi yapım" bakışıyla yaklaştığım, film boyunca ekrandan gözümü ayırmadığım ama zerre bir şey anlayamadığım; "ulan bende mi sorun var hangi açıdan yaklaşmalıydım?" dediğim tayland yapımı filmdir.
