lozan hezimet olmasa bile hezimete sürükleyicidir. orta doğu bataklığında boğulmamız için çizilen sınırlara boyun eğmişiz. lozan'da diplomatlık yapanlar kimlerdir daha önce böyle bir iş yapmışlar mı ki orada pazarlığa oturmuşlar. oraya resmen biz devlet kursak mı diye danışmaya falan gitmişler herhalde. boğazların iki yakasının silahsızlandırılması mevzusu hele ihanet derecesinde bir ahmaklıktır. davası güdülmeyen batı trakya, adı bile geçmeyen adalar ve kıbrıs... geçiniz arkadaş bu tabuları 100 sene öncesine takılıp kalmak üçüncü dünya milletlerinin yapacağı iştir.
ha bu arada twitter'da facebook'ta atatürk profili yaparak alim olmuyorsunuz. sorsan harita da lozan'ı gösteremez hangi ülkededir bilmez, gelmiş ahkam kesiyor. o pp'den alimlik akıyor herhalde. bilemedim
hezimet olsaydı, 90 yıl kendi dilini konuşup, kendi dinini yaşayarak, yabancı dil öğrenmeden seyrettiğin tv´leri seyredebilir miydin, diye sormak gerekir.
şuan üzerinde yaşadığımız topraklara kurtarılmış bölge gözüyle bakıyorum. lozan bir zafer değildir ancak hezimette değildir. serv hezimetinden kurtulmak için güzel bir seçenekti sadece. planlarını güneydoğu anadolu bölgesini teslim etmeyerek engellemiş olduk.
hezimettir. musul yok, halep yok, 12 ada yok ne var lan o zaman? emperyal güçler bizi minimum topraklarımıza hapis etmiş. bir de onla övünüyoruz. gerçeklerle yüzleşmeliyiz.
Kime neyi anlatacak allah aşkına artık bıktım usandım, ne haliniz varsa görün size göre hezimet mi, ne düşünüyorsan düşün senin beyinsizliğinle uğraşamicam artık bıktım, dünyanın yuvarlak olduğunu kanıtlama çalışan insan gibi hissediyorum kendimi bu ülkede.
lozan' a hezimet yada zafer demek saçmadır. lozanda birşey kazanmadık biz savaşın kazananı olarak lozana gittik. lozandaki anlaşma sonunda bizim olan toprakların aktini müslüman millet şehit olarak ödedi. lozan zafer değildir. bizim savaşarak kazandığımız yerler haricinde karaağaç ( zaten savaş tazminatı diye aldığımız bir köy ) bize geçti. diğer bütün aldığımız yerlerde müslüman türk milleti zafer kazanmıştı. zafer demek gerçekten ahmaklıktır. hezimet konusuna gelirsek adalar meselesi doğru olan birşey ingilizler adaları bize verdiği halde ismet amca yok bu adaları biz ne yapıcaz onların bakımıyla uğraşamayız deyip geri vermiştir. musul olayı zaten apayrı bir olay ve burada karara bağlanamadı. denecek birşey yok şuanın parasıyla 500bin dolara musuldaki bütün petrol hakkımızdan vazgeçmişiz ismet amca sayesinde aferim ona. vesselam
tahrik ve gündem yapılıyor. sevr'i imzalayanlar, imparatorluğun son 50 yılında milyonlarca kilometrekare toprak kaybeden adamları sorgulayacağınıza lozan hezimet mi diyorsunuz..
Hep de tahrik ediyolar. iktidara geldiklerinden beri de bunu ısrarla sürdürüyorlar. Tarih bilmiyolarlar demeyi çok isterim ama sevr haritasını elbet bir kere açıp bakmışlardır. ben artık bişey demiyorum.
Efenim bu konuda mustafa Armağan'in sapitmadan evvel yazdığı çok bilgilendirici bir kitabi var, korku duvarlarını yıkmak diye. Sayet okursaniz zafer olmadığına kesinlikle emin olabilirsiniz. Yalniz kitapta lozan i imzalayanlara yonelik dusmanca hicbir tavir yok sadece belgeler ortaya konmuş. Okuyun zaten kendiniz yapilanlara çıldıracaksiniz.
Yazarın da derdi lozan rezalet demek degil zaten, o şartlarda bu kadarini yapabilmis olabilirsiniz ama ne demeye lozan'i bu millete muhtesem bi başarı gibi sunuyorsunuz diye sormak istemiş.
Mesela bu kitabi tee aylar evvel kemaliz egilimleri olan biricik sevgilime tavsiye ettim ama kendisi okumak yerine buralarda "erdogan bizi hep tahrik ediyi!!1" diye kizmayi tercih ediyor. Serseriii.
Lozan bilindigi gibi türk tarihinin en şaibeli antlaşmasıdır. Biz buna hezimet veya zafer diyemeyiz. Eğer ki yazarın bahsettiği gibi petrolün yüzde yetmişi bizde olsaydı ikinci dünya savaşı kesin olarak türkiye ye sıçrayacak lozanda gitmeyen kaynaklar bu sefer gidecekti. Çünkü amerika savaştan sonra dünya altın rezervinin hemen hemen hepsini elinde bulunduruyordu. Bundan sonra ise petrole göz dikmişti. Kısacası lozan bir nevi türk halkının ikinci bir savaşa girmesini engellemiştir.
artık yormaya başladı bu tip şeyler. devamlı tarihle bir hesaplaşma ama daha da önemlisi "oyalanma" üzerine yalandan bir hesaplaşma var sanki memlekette. bakın bunu, tüm samimiyetimle söylüyorum, akpci, muhalif, reisçi, ülkücü, liberal falan ağızdan söylemiyorum. geleceğinden kaygı duyan biri olarak, kıt aklımla söylüyorum.
biri yavuz der, bi taraf methiyeler düzer, bi taraf alevileri katletti der.
bi abdülhamit atılır ortaya. kimi meclise fotoğrafını asar, ötekiler ona söver.
şimdi de lozan. yok gizli maddeler, yok efendim ne gizli maddeleri.
aklımız bulana bulana, kavga döğüş... ikiye bölünür birbirimizle kapışırız.
tekrar edeyim kıt aklımla yazıyorum bunları. açıkçası, hem memleket hem de civarımız yangın yeriyken, çok samimi söylüyorum umrumda değil.
lozan barış ya da hezimet. umrumda değil. ne umrumda biliyor musun? 2023ü geçtim, biz memleket olarak yarına hazır mıyız?
yav hoca, hezimet olsa ne zafer olsa ne? biz yarına memleket olarak hazır mıyız? bence yavuzu, abdülhamiti, inönüyü şimdilik bi kenara bırakalım. nefeslendiğimiz an bilimsel argümanlarla toplumsal bir mutabakata varırız. yarın bizi ne bekliyor? enerjimizi bunlara harcamayalım derim kıt aklımla.
ilber ortaylı'nın da dediği gibi uzlaşıdır. ne zafer ne de hezimettir. masaya oturulan ülkeler 1. dünya savaşını kazanmış ülkelerdi. adaları alamamak her halükarda koyar ama şu anki sınırlara şükretmek gerekir. türkiye sikerim yapacağınız anlaşmayı deyip tekrar savaşa giremezdi. ama ben hala neden atatürk değil de ismet inönü'nün gittiğini anlamıyorum.
ne zafer nede hezimettir kanımca. daha iyisi yapılabilirdi. daha basiretli insanlar o masaya oturtulsaydı -basiretten kastım diplomasiden daha iyi anlayan kişilerdir- musuldan kerkükten boğazlardan ve batı trakyadan bu kadar çabuk vazgeçmezdi. bugün lozanda bırakılan her toprağın her tavizin acısını çekiyoruz.
boğazlar bırakılmasa şuan istanbul boğazı dünyanın en işlek ticaret boğazıdır. bu boğazlardan vergi alınabildiği taktirde yıllık ekstra 20 milyar dolara yakın bir kaynağa kavuşmuş olurduk. bu kaynak bizim cari açığımızı kapatır üstüne fazla verdirirdi.
başka bir konu ise musul-kerkük-halep üçgenidir. bu topraklar hem yeraltı kaynakları bakımından hemde nüfus bakımından zamanında bizim üstünlüğümüzdeydi. ingiltere bize sus payı olarak petrol gelirlerinin %10 unu vermişti fakat ileri görüş açısından sıfır noktasına yaklaşan chp zihniyeti inkılap yapacağız para lazım diyerek bu haktan 500 bin sterlin karşılığında vazgeçmiştir. buraya not düşeyim ingilizler yunanlılara bize karşı savaşsınlar diye tam 13 milyon sterlin vermişlerdir. silah ve diğer yardımlar cabası. bu paranın ne kadar az olduğunu oradan ölçün.
batı trakya problemi herkesin bildiği bir problem. hala oradaki vatandaşlarımız 5. sınıf muamele görürler. asimile politikalarına maruz bırakılmışlardır.
en büyük sorunlardan birisi ise adalar ve yunanistanla kıta sahanlığı sorunu. sınırın neredeyse 0 noktasına kadar savaş uçaklarını yanaştırabiliyorlar fakat biz o adalar bu kadar yakın diye o uçakları indiremiyoruz.
batumdaki yeraltı kaynakları da hepimizin malumu...
Öncelikle ismet paşa'nın gitme nedeni; Atatürk, sikik siyasal islamcılar çıkıp hükumet devrilmesin diyedir.
2. si ise adalar uşi anlaşması ile 1912 de kaybedildi ulan sizin tarih hocanız (Kadir mısırlıoğlu) da mı anlatmadı. Ulan siz sikik misiniz ? Açın versay'ı bakın, lozan'la bir kıyaslayın. Sizin oy ehliyetinizi sikeyim ben.
edit: ben imla hatası yapmışım, peki ya babalarınız ?
