adaları veren osmanlı. 1914 de uşi'ydi anlaşmanın adı yanlış hatırlamıyorsam. yunanlar almasın diye italyanlara devrediyormuşuz. üstüne bir trablusgarp'ı da verdik o anlaşmada. italyanlar savaşdan çok önce çekildiği için barış anlaşmasında diretilcek bi durumda kalmadı ortada. italya kabul etmedi zaten çokdan çekilmişti savaşda. ikinci dünya savaşından sonrada yenilen taraf olduğu için yunanlara devretti o adaları.
yani şu hayalini kurduğunuz neo osmanlı beylerinize sorun 12 ada nerede diye.
türkiye taaruz savaşını değil, savunma savaşını kazanmış, müttefiği olmayan bir ülkeydi.
velev ki lozanı imzalamadın ve savaş bi şekilde devam etti dedenin çarığına kadar harcamışsın, ne ile direnecekdi halk bi sonra cepheye?
direndi onu da savuşturdu diyelim. ekonomi devleri belli. osmanlı 1780'den bu yana yabancı ülkeden aldığı borçlar belli.
ekonomini nasıl kuracaksın? dış krediler olmadan. osmanlının o dönem ürettiği ve avrupanın bağımlı olduğu hiç bir ürün yok.
sovyet rusyası gibi ambargolara dayanacak bir iç dinamikde yok. ne yapacaklardı? nasıl sanayileşmeyi başlatacaklardı? tarımda makinalaşmayı nasıl sağlıyacaklardı?
mondros zafer miydi de osmanlı imzaladı ? serv kazanç mıydı da sultanınız imzaladı ? serv oğlu mondroslar kalkmış lozan'ı eleştirir olmuşlar. biz burada bir iki padişahtan bahsedince sizin aklınıza hemen fatih, kanuni geliyor. ulan onlarda bizim atamız, biz osmanlıya düşman değiliz fakat mondrosların, servlerin zamanındaki padişahları da fatihle, orhan gaziyle bir tutan sizin gibiler asıl kendi tarihinize düşmansınız.
eğer anlaşmayı kanuni sultan süleyman dönemi şartları yaşanıyorken imzalandı zannederseniz hezimet sanabilirsiniz. ama önce osmanlı devleti'nin 20. yüzyıldaki tarihini güzelce bir okursanız o zaman mevzuya biraz daha makul bir açıdan bakma durumu oluşabilir.
