o gothic moon thy shine encharmest me tonight
bereavest me of sleep, makest me wander under thy light.
thou letst abloom my heart until the very last of thy ray,
shine! bereaver of sleep, ere black clouds hide thee away....
i know this can't be eternal!
no love hath ever conquered the borders of time!
no beauty is everlasting, not even thine!
but o how i wished your heart would fore'er be mine...
thy eyes caress myself to endure these painful lies...
the moon's persistance makest me ask...
why can't we be stars?
stars that shine forever...
stars that unite with the night...
at the horizon the dark stormclouds of sorrow have gathered their
might,
neither the moon nor the stars reveal their light this night
...and rain is falling, pouring down into my soul,
while wild weeping clouds enwrapp me in their woe
sözleri aşmış yarmış şarkı. "sonsuza kadar süremeyeceğini biliyorum, hiçbir şey zamanın sınırlarını aşamaz fakat gel gör ki sonsuza kadar kalbine sahip olmayı çok isterdim" diyerekten, bir lover'ın grief'ini anlatan harika şarkı. adıyla, sözüyle, müziğiyle eşsiz.
girişteki yan flütüyle vuran marcus un melankolik sesiyle bulunduğunuz durumun dibine sürükleyen, her aşk acısını çekene bi kere intaharı düşündüreceğini sandığım,
"but o how i wished your heart would fore'er be mine..." derken vaktinde gözyaşlarımı tutamadığım takdire şayan empyrium eseri.
(bkz: insan kendini aşarsa)
flütle birlikte inanılmaz haşmetli başlar bu şarkı. ortalarına doğru utangaç bir klavye sesi duyarsınız. ardından " herşeyi parçalamak istiyorum! " dercesine davulun bile ayrı hüzün kattığı bölüm gelir. bir süre devam eder ve birden ses kesilir. derin bir ohh çekersiniz bitti diye. fakat o da ne ? işkence devam etmektedir.. bu sefer daha hastalıklı daha bi yerle bir eder. şarkını her saniyesinde şiddet artar sanki. atılan soloların kemanlarla uyumu; her biri aşkı ve hüznü anlatır. ve ardından yorgunluk hissi gelir. kasvetli bir hava çöker. buz gibi başlar piyano sesleri. artık işkence bitmiştir. üzerinizdeki yaralar soğur. üşürsünüz.. gözlerinizden yastığınza damlayanları şarkı boyunca fark edememişsinizdir bile. ve şarkı beklenenin aksine çok masum ve tatlı bir piyano sesiyle biter "son bir kez güler misin benim için ?" der gibi ..
yan flütün girişiyle en agresif halde de olsanız, en manik dönemi de yaşıyor olsanız sizi bir dinginliğe çeken, scream vokalli chorus kısmında ise piyanonun her vuruşu ile kalbinizin derinliklerine yüzbinlerce toplu iğnenin batışı şeklinde acı çektiğiniz, daha sonra gitarın distortion u ile kendinizi bulutların üstünden yere düşerken hayal ettiğiniz daha sonra yavaş yavaş tüm kederi vücudunuza bırakan, müziğinde aynı anda hem isyanı hem vazgeçmişliği, hem kahrı, hem kederi bir arada yaşayabileceğiniz en anlamlı sözlere sahip empyrium şarkısıdır.
i know this can't be eternal!
no love hath ever conquered the borders of time!
no beauty is everlasting, not even thine!
but o how i wished your heart would fore'er be mine...
bok vardı dinledim diye kendime kızdığım şarkı. sonbahar da geldi ya tamam artık. Depressive mode on. Bi adam olmayan sevgilisine ağlar mı lan!
i know this can't be eternal!
no love hath ever conquered the borders of time!
no beauty is everlasting, not even thine!
but o how i wished your heart would fore'er be mine...
gercektir.sözleri gercektir. işte bunlar benim gercegim.keşkeler dolu olanların sözleri bunlar. her sabah akila vuran gerçeğin müziği. darbelerle dolu. artık hissetmek istemiyorum. yine bir hikâye daha bitiyor çünkü.
