(bkz: dedikodu) * bu da kendini bir b.k sanıyor. * yollu olm bu. * babası nerede olm bu bebeğin. arkadaş, hamile hamile uçağa mı binilirmiş? otur evinde. * bildiğin terörist yaa. * artize bak. i.ne olm bu. saçlara baksana. * abi korkuyorum bir gün beni de yiyecek. * bunda bir hinlik var olm.. bu var ya diğerlerinden bile olabilir. * olm bu diğerleri var ya.. bence şey bunlar... hani var ya, 3 harfliler... * japon dediğin biraz akıllı olur, bu ne ya? o kadar hazırlık yaptı, zannettik cep telefonu yapacak gitti 2 balık tuttu geldi. * keş diyorum sana yaa. ilk gördüğümde anladım. biz adadan gidebilecek miyiz diyoruz, bu gidip gidip geliyor, gidip gidip geliyor...
yemek arasında denk geldiğim abidik programlardan birinde adı geçen şahıs. kaç yaşında olduğunu, ne iş yaptığını bilmediğim; sadece evlenmek istediği malumatım dahilinde olan bir kadın, evlenmek istediği adamın özelliklerini sayıyor. özelliklerden biri de michael scofield karakterinde olması. şaştım kaldım, dilim damağım kurudu ve birden neden televizyon izlemediğimi hatırladım. o programdaki insanların iğrenç, riyakar yüzlerini karartarak odama doğru seğirttim.
jack: hadi beyler yemeğe.
hugo: bu ne ya, doymam bunla ben. iskender yok mu?
jack: y.rrak var yen mi?
hugo: yoğurt varsa olabil..
jack: hay senin .mına koyim, otur ye şunları.
