ızledıkten sonra bır kaç dk. bos bos bakmaya neden olan ve ardından sozluklerdekı spoilerler tarafından anlasılmaya baslanan davıd lynch filmi. ayrıca (bkz: blue velvet)ve (bkz: mulholland dr)
bill pullman'in oyunculuğuyla harikalar yarattığı david lych eseri soundtrack leriylede aklımızı başımızdan almıştır ayrıca kült filmler arasında yer almaktadır.
bir david lynch klasigi.. mukemmel muzikleri ve harika oyunculuklarin yanisira arasira gozuken surpriz karakterlerle *** surekli yuzunuzde aptal bir gulumsemeyle izlenen film. kurguyu ve cekimleri hic katmiyorum bile..
--spoiler--
ruhsal problemler yasayan muzisyen fred madison'un, * karisinin onu aldattigindan suphelenip karisinioldurmesi, ve ardindan idamini beklerken kafasinda hep yapmak istedigi seyleri gerceklestirdigi film. ama oyle bir teknik kullanilmis ki filmde, bambaska yerlere cok rahat cekilebiliyor. bir saheser.
--spoiler--
sahnede sürekli meme görmekten sıkılabileceğiniz ender filmlerden birisidir..
ulan çek şu memeleri de kafamızdaki soruları yanıtlayacağımız sahnelere gel hadi dedirten bir filmdir..
ama güzel ve başarılı müzikleri ayrıca her seyirci için farklı bir anlatıma sahip olabilecek niteliğiyle takdir edilmesi gereken bir filmdir..
david lycnh ' in izleyiciyi hayrete düşürdüğü, film bittikten sonra insanda kavram kargaşasına neden olan filmidir. 'dick laurent is dead' bu anlaşılmaz filmin kilit cümlesidir.filmin çekildiği ev david lynch ' in evine benzer olarak dekore edilmiştir.
lynch in mavi kadifeden sonraki en sağlam filmi.. erotik olması bazı sinemadan anlamayan cahil i cühelalar tarafından basitlikle suclansa da kişilik bölünmesi ve hollywood gerceğini kafkaesk görüntülerle önünüze koyan muhtesem bir basyapıttır..
abi ben bu filmi çözdüm, harbi diyorum. nasıl oldu derseniz, nette bulduğum bir link sayesinde, adamın biri yabancı bir sitede açıklamış bunu. bir sürü sembol var ama asıl önemli olan o tuhaf şey, nasıl desem, film tamamiyle tuhaf zaten. neyse, burda asıl kahramanımız olan fred'di galiba filmdeki adı, işte bu fred kafayı yemiş abi, muhtemelen cinsel sorunları ve sorunlu kişiliği yüzünden. işte o mavi ışıktan sonrası tamamen fred in hayal ürünü. yani cornelius/burton/jack yada neyse işte edward norton için tyler durden neyse bu filmde de o genç, yakışıklı araba tamircisi fred için öyle oluyor ve olylar gelişiyor. tabi bu sadece bir kısmını açıklıyor.
arkadaşlarınızla biralarınızı cipslerinizi alıp arada 1-2 kelime sohbet ederek izleyeceğiniz filmlerden birisi değil. televizyonda reklam aralarıyla bezenmiş bir şekilde izleyebileceğiniz bir film de değil.
mümkünse yalnız, asla bölünmesine izin vermeyeceğiniz bir şekilde pürdikkat izlemeniz gereken bir film.
bu da david lynch'in karakteristik özelliği aslında..
david lynch'in yönettiği, başrolünde bill pullman ve patricia arquette'nin oynadığı bir film. filmde anlatılan bir kişilik bölünmesi olayıdır.
Filmde Fred karakteri başından beri hapiste. Karısını öldürmüştür çünkü karısı Fred iktidarsız olduğu için onu Dick'le aldatmıştır. Dick bir porno şirketi sahibidir. Böylelikle Fred'in karısı Renee cinsel tatminsizliğini yenmek istemektedir. Hapiste, aldatılmış olmanın hırsını yenemediğinden ve karısına aşık olmasına rağmen onu cinsel açıdan tatmin edememenin vermiş olduğu eziklikten dolayı kendisinin tam aksi olan bir Pete karakteri yaratmıştır. Alice isimli karısına benzeyen karakteri Dick'in sevgilisi olarak düşünür. Pete karakteri hem Alice'i elde edecek hem de bunu yaparak Dick'ten intikam alacaktır. Fakat Pete Alice'e sahip olamayacağını anladığı an (Alice'in Pete'e "bana asla sahip olamazsın" dediği an) birden Pete'in zıt karakteri olan, yani cinsel açıdan güçsüz olan Fred karekterine dönüşüyor.
'benin anlaşılmak gibi bir derdim yok' diyen adamın elinden çıkan on numerö film. bazı yerleri çözememiş olmam, filmi kötü yapmıyor. öyle ki, slavoj zizek bile 80 sayfalık the art of the ridiculous sublime: on david lynch's lost highway'i yazdığında, o da anlaşılmayacağını, anlatamayacağını biliyordu sanırım.
"ne kadar karışık olursa, o kadar iyidir" mantığıyla çekildiğini düşündüğüm, karanlık, karmaşık ve yorucu film. Sinematografik açıdan iyi bir deneme ve örneklemeyse de, totalde bakıldığında kötü film.
bon jovi' nin 2007 çıkışlı albumu. album demek istiyorum cunku gecmişine fazlasıyla saygı duyuyorum ve bu albumu es gecebilecegimi dusunuyorum. olmamış. fazlasıyla mtv gençliğine adanmış bir album olmus. ritmler yeni yetme grupların kullandıgı diskovari ritmler... tico' yu buradan esefle kınıyorum. 2. olarak da sambora' ya lafım: " ateşin nerede adamım? yoksa andropoza mı girdin? bon jovi' ye hiç girmiyorum... iyice gay olmuş. e tabi doyum herhalde bir yerden sonra... albumde dikkat ceken parçalar ise:
(bkz: whole lot of leaving)
(bkz: the last night)
mobius strip ve klein sisesi nosyonlarini hayvanlar gibi kullanan bir yonetmenin elinden cikmi$ olmasi filmi buraya getirmedi; slavoj zizek bile film hakkinda bacagim kalinliginda -sonra kisaltildi- kitap yazarken bunun boyle olmadigini biliyordu.. misanthrope canli formuna donu$umun sayrisal seslerin etkisindeki sindirimselligi, ki bu sesler david bowie ve bobby vinton denebilir, lynch filmlerinin bilindik aurasini in$a ederken, insandaki herostrat gen de harekete gecerek filmi film olmaktan cikarip, jean baudrillard'in simulacrum nam "zamana bagli- kerhen nesne etiketlenmesi"nin algilanmasina yonelttigini de savlamak gerekebilir.
bir sikim anlamadiysan ozetle;
imajlarin reel algilani$ini, hayal dunyasinda belli bir yere oturtabilen usta bir yonetmenin, be$eri algiya fazla gelen filmidir bu siktigim. am.
[acalim: bir $eridin 180 derecelik bir aci ile kivrilmasi ve sonra iki farkli uc noktanin yuvarlanarak birbirine birle$tirilmesinin sonucudur mobius $eridi.. lynch filmlerindeki tersten, sondan-ba$a/ba$tan-sona hareket eden olay orgusunun beslendigi kaynak da budur. bunu, film noir'in dogasina eklemleyip servis ettiginizde elinizde bir lost highway olacagi anlamina gelmez elbette bu. fallik (hani saksafon caliyordu ya) nesneyi alacan, freud'a gonderme yapacan, ooh. "ek: freud diye bir sey yoktur."yonetmenin "dick laurent is dead"i filmin ba$langic ve biti$ noktalarina koymasi, bagcigi saglamla$tirmak icin ortaya koydugu bir parmak gibi du$unulmelidir. yoksa, six men getting sick ile 1967 yilina damgasini vurmu$ bir manyak; oskar kokoschka hayrani ekspresyonist bir deli lynch. delinin degnegi de lost highway i$te.]
anlaşılma gibi bir derdi içinde barındırmayan izleyicinin farklı yorumlar getirmesine olanak sağlayan muhteşem film..
dozun biraz daha artmasın için (bkz: eraserhead)
jon bon jovi'nin kendisiyle aynı ismi taşıyan albümünden mükemmel bir şarkı.. özellikle mtv unplugged'da çok güzel icra edilmiştir..
bir de film olan lost highway vardır ki; inanın izlemeye bir taraflarım yememekte.. o kadar çok ''anlaşılmayan film'' yorumu okudum ki, izlemek korkutuyor adamı..
