ölümün soundtrack i...neden olduğunu anlamasam da üzerimde welcome to the machine ile benzer bir etkiye sahip olduğunu düşündüğüm aşmış bir anathema şaheseridir. ve şüphesiz en iyi şarkıları olduğuna kanaat getirmiş olduğumdur. basslarıyla, davuluyla, sololarıyla, sözleriyle ve öldürücü vokaliyle etkisiz hale getirir ve sonra bir kez daha vurur.
yes, i am falling... how much longer till i hit the ground?
anathema eseri . bir şarkı ancak bu kadar samimi olabilir . kendimi getirdiğim nokta ve şuan ki halimi her dizesiyle bire bir anlatan onu diğer şarkılardan ayıran şarkı.
life diye bir girişi vardır, ilk saniyesinde yüreğin sızlar o kalın, buğulu sesle.. sonra ritmik bir melodik müzik eşliğinde dökülür o nefis kontrol kaybettiren sözler. depresyonda ki adamı ipe götürür, neşeli insanı depresyona sokar, neresinden tutsan elinde kalır bu parça. hele bir çello eşlik eder parçaya o an gözden yaş gelir. mükemmel bir anathema hediyesidir.
anathema'nın bizlere kötü bir güzelliğidir. uzun bir aradan sonra yeniden dinlememle yine sıkıntı yaratmış şarkı. uzak durulması gerekir eğer kendinizle bir alıp veremediğiniz yoksa.
--spoiler--
I'm coming to an end,
I've realised what I could have been.
I can't sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,
--spoiler--
depresyonda olan bir insanı ölüme sürükleyecek kadar güçlü bir şarkıdır. sözleri de keza öyledir. anathema ya ait olan bu güzide eseri güzel günlerde dinlemenizi tavsiye ediyorum *
4. dakikasından sonra kafayı daha da sıyırmanıza sebep olan, pencereye doğru yöneldiğinizi farkettiğiniz anathema parçası.
tam da "kontrolümü kaybettim" dediğim bi anda dinlediğimi farkettiğim bi şarkı.
sona yaklaştığını düşünen biri için tehlikeli.
--spoiler--
I'm coming to an end,
I've realised what I could have been.
I can't sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,
I admit I've lost control
--spoiler--
hayat...
bir kez daha bana ihanet etti.
bazı seylerin hiç degişmeyeceğini kabul ettim
küçük beyinlerinizin benim ızdırabımı büyütmesine izin verdim.
ve o benim akıl saglığımı kimyasallara baglı bıraktı.
evet.. düşüyorum.
yere çarpmama ne kadar kaldı?
neden çöktüğümü sana anlatamıyorum.
neden yanlız kalmayı tercih ettiğimi...
merak ediyor musun gerçekten kontrolümü kaybedip kaybetmediğimi?
sona yaklaşıyorum
nasıl biri olabileceğimin farkına vardım
uyuyamıyorum... bu yüzden bir nefes alıp en cesur maskemin arkasına saklanıyorum.
itiraf ediyorum.
kontrolümu kaybettim.
anathema şarkısıdır. insanı depresyona sürükler. hele sonundaki keman solosu yok mu dünyadan alır götürür sizi. eğer birgün intihar etmeye kalkarsam bu şarkı eşliğinde edeceğim. sözleri de şöyledir;
Life has betrayed me once again,
I accept some things will never change.
I've let your tiny minds magnify my agony,
and it's left me with a chem'cal dependency for sanity.
Yes, I am falling... how much longer till I hit the ground?
I can't tell you why I'm breaking down.
Do you wonder why I prefer to be alone?
Have I really lost control?
I'm coming to an end,
I've realised what I could have been.
I can't sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,
I admit I've lost control.
--spoiler--
Evet... Düşüyorum. Yere çarpmama ne kadar kaldı?
Neden çöktüğümü sana anlatamıyorum.
Neden yalnız kalmayı tercih ettiğimi... Merak ediyormusun.
Gerçekten kontrolümu kaybedip kaybetmediğimi?
Sona yaklaşıyorum
Nasıl biri olabileceğimin farkına vardım
Uyuyamıyorum...
Bir açıklama ekle
Küçük beyinlerinizin benim ıstırabımı büyütmesine izin verdim.
Ve o benim akıl sağlığımı kimyasallara bağlı bıraktı.
--spoiler--
söz çevirisiyle ağlatan şarkıdır. insan geçmişten geleceğe yaptıklarının hepsini sorgular. pişmansa bu şarkıyı dinliyosa sıçmıştır. ya intihar eder ya da ağlamaktan ölür bilmiyorum.
''... Küçük beyinlerinizin benim ıstırabımı büyütmesine izin verdim.
Ve o benim akıl sağlığımı kimyasallara bağlı bıraktı.
Evet... Düşüyorum. Yere çarpmama ne kadar kaldı?
Neden çöktüğümü sana anlatamıyorum.
Neden yalnız kalmayı tercih ettiğimi... Merak ediyormusun.
Gerçekten kontrolümu kaybedip kaybetmediğimi?
Sona yaklaşıyorum
Nasıl biri olabileceğimin farkına vardım
Uyuyamıyorum...
Bir açıklama ekle
Küçük beyinlerinizin benim ıstırabımı büyütmesine izin verdim.
Ve o benim akıl sağlığımı kimyasallara bağlı bıraktı.
Evet... Düşüyorum. Yere çarpmama ne kadar kaldı?
Neden çöktüğümü sana anlatamıyorum.
Neden yalnız kalmayı tercih ettiğimi... Merak ediyormusun.
Gerçekten kontrolümu kaybedip kaybetmediğimi?
Sona yaklaşıyorum
Nasıl biri olabileceğimin farkına vardım
Uyuyamıyorum...''
anathema'nın uyuşturucu niteliğindeki şarkılarındadır.
yazıyorum yazıyorum siliyorum tanımlarımı bak. kelimelerim kifayetsiz kalıyor. şarkı gibi değil de duygu durumu gibi sanki. vurup geçiyor gibi, acıtmaktan ziyade kabulleniyorsun gibi. intihar anı gibi. kemanını yüreğinize batırıp batırıp çıkarıyor gibi. öyle dokunan bişey, ayrılık ve hayatın ta kendisi gibi.
PS: videodaki filmi sevenler kadar nefret edenler de vardır elbette. dolayısıyla filmden tiksinenler sadece şarkıyı dinlesin ki şarkıya haksızlık olmasın. ben bu filme tapanlar grubunda bir kişi olarak bir kere daha düşündüm, acaba bu şarkı bu filmle birlikte mi bu kadar vurucu, yoksa tek başına da aynı etkiyi yapabiliyor mu? tek başına da aynı etkiyi yapabiliyor lakin filmle birleşimi de cuk olmuş. herhalukarda hem şarkıya hem de bu filme aşık olanlar için tadından yenmez bir kombinasyondur üstteki link. *. *. *
anathema nın kalsiği. klasik çünkü; insanın dibe vurduğu ilk anda aklına tam olarak bu şarkıdaki sözler, bu cümleler gelir. anathema bu durumu düşünerek, bir kalsik yaratmıştır. depresyona girip de dinlemeyen, bitti her şey diyip de bu şarkıyı müzik dosyasında aramayan var mı? tabiki de yok.
kocaeli zirvesinde tanıştığım yazar. o zamanlar nickim falan yoktu zirve günü uçurulmuştum hatırlamaz şimdi o beni. *
kısa saçlarıyla tekila içip içip çakır keyif olup gülüp eğlendiğini gördüğüm ve mutlu olduğum yazar. hani müzikten anlıyor mu anlamıyor mu bilmiyorum, sohbeti iyi keyif verici. bir de kendisine tavsiyem şudur ki;
az iç lan! *
en yakın zamanda görüşmek dileğiyle.
