Sözlükte bir çok kişinin eleştirmesinden korktuğu mahur kalemkari ve istenmeyen adamın öfkeli entrylerine karşılık verebilmiş usta yazar. Nick altına işeyenlere çatır çatır cevap vermiştir. Helal olsundur.
anathema'nın insanın hayat ışığını alan şarkısının adı.o nedir be abi dinliyorsun sonra 1-2 dakika zombi gibi etrafta dolanıyorsun ne olduğunu anlamıyorsun öyle birşey yani. (bkz: şarkının insan üzerindeki etkisi)
kendisi bana radyoda 'iyi geceler profiterol' diyerek nick değiştirmeyi düşünmeme sebep olan nacizane yazar dj arkadaşımızdır. severek dinliyoruz ailecek.
benimle msc orchestra ile baltık başkentleri turuna gelmeyi reddetmiş yazar.
haa bir de bana olan aşkını (bkz: #4999443) no'lu entryle dışa vurmuş yazar. yirimcik.
her çiçeğin eti yenmez diye dağa taşa haykırmak istediğim yazar. biliyorum saçmaladim ama sana karşı koyamiyorum. her gördüğümde küfür edesim geliyor gidiyor böyle.
Bundan 6-7 ay önce uludağ sözlükte yazarlığa başladım. Amacım sözlükteki kızlarla binbir şikeyle de olsa tanışıp, msn isteyip otel odasında işi bitirmekti. Ama bir şeyler yanlış gidiyordu. Sözlükte hiç kız yoktu. Özel mesajla taciz etmeye çalıştığım yazarların hepsi erkekti. Kıllı, göbekli erkekler... *
Bir gün l.c mahlaslı yazarla özel mesaj yoluyla tanıştım. Tanışmaz olaydım. Kız sanıyordum ibneyi. Kısa cevaplarla siktiri çekiyordum, anlamıyordu. Ben kovdukça o üstüme geliyordu. Daha çok ilgileniyordu. Zamanla ilgisi hoşuma gitmeye başladı. Sözlükteki kızlar umrumda değildi. zaten çoğu götüme benziyordu. ya da olsaydı götüme benzerlerdi. *
Bir gün l.c mahlaslı yazar beni zirveye davet etti. kendisine "sadece kizlar gelecek değil mi" diye sordugum vakit "olur mu canim erkekli, kızlı, gayli, hayvanlı, konulu, konusuz hep beraber" diye cevap verdi. "Ajan kız var mı ki bu sözlükte?" dedim. "Bırak o emoları Sktir et hepsi götüne benziyor" dedi. çekinerek de olsa "tamam" dedim. Ne çekinmesi aga resmen gözüm dönmüştü, yanına gitmek için sabırsızlanıyordum. Ne de olsa ben abazan bir erkektim. Kaç haftadır düz duvara tırmanıyordum.
Zirve yapılacak şehire giderken heyecandan ölecektim. Daha önce hiç zirveye gitmemiştim. Zirvenin yapıldığı kafeye girdiğimde sen de 100 ben diyeyim 150; gözlerini saçlarıyla kapatmış, her tarafları metallerle delik deşik olmuş, ellerine isimlerini yazıp tepeden fotoğraf çeken arkadaşlarla karşılaştım. sonra l.c mahlaslı yazar aralarından çıkageldi. Kafasını 3 numaraya vurdurmuş olduğundan saçındaki yamukluklar ve ara ara dökülmüş olan saçlarıyla diğerlerinden çok farklıydı. E haliyle.
Cazibesine dayanamayıp kollarına atladım, belki korkudandı. Bana sen de mi bizdensin diye garip garip sorular sordular. O an anlayamamıştım. Onlardan olmadığım çok belliydi. Bana yiyecek gibi bakıyorlardı. iffetli bir ibne pardon erkek olduğum için l.c mahlaslı yazara "birlikte çıkalım, korkuyorum" dedim. "Korkma ben varım" dedi. Ona güveniyordum.
L.c mahlaslı yazarla şehrin ışıkları arasında geceye daldık. çok içmiştik. yanlış bir şeyler yapmaktan korkuyordum. Tercihlerimin değiştiğini farkediyordum. Bir otel odasına yerleştik. Artık hiç bir şey umrumda değildi. Bütün herşeyimle onun olmak istiyordum. Banyodan çıktığımda l.c mahlaslı yazar uyuyakalmıştı. Sabaha kadar onu izledim. Horlaması beni daha çok tahrik ediyordu. Ama onu uyandıramazdım.
Uyandığında bana " naber yarram? rahat uyuyabildin mi?" dedi!
Kandırılmıştım. Duygularımla oynanmıştı.
Bana göre uludağsözlük bitmişti.
ben yine de sansliyim, en azından aktif olan hep bendim, lutfen uludag sozluge uye olacak siz degerli hemsirelerim, bunu yapmadan once iki kere dusunun.. *
