harika bir ön liberodur bu kosovalı kardeşimiz. marsilya'nın kaptanı ve beynidir. takımın savaşçı kimliğidir. tekmeye kafa sokacak cinsten topçudur. şu galatasaray takımında olmasını isteyeceğim adamdır. ama gel gör ki adamı real madrid gibi takımlar istiyor.
bilica, baroni, emre bel., volkan demirel gibi futbolcuları bünyesinde bulundurmasına rağmen çirkef olduğu iddia edilen oyuncudur. rugbyci olması gerekirken yanlışlıkla futbolcu olduğunu düşünüdüğüm oyuncudur. galatasarayımıza hayırlı uğurulu olsundur. ortasahaya direnç ve güç getirmiştir.*
daha ne olup bittiğini anlamasına fırsat tanınmadan kendisini bank asya topçusu ilan edenler zamanla utanacaklardır. koskoca olympique marseille takımında senelerce kaptanlık yaptı bu adam. fenerliyim.
sevenini de, sevmeyenini de çok iyi anlıyorum. lakin bu adam sıradan bir kesici, sıradan bir kasap, sıradan bir defansif orta saha değildir.
hepiniz kariyerine bakmışsınızdır bu adamın. üst düzey futbol oynamış, marsilya'da ve sunderland'da kaptanlık yapmış, psg'de de oynamış, şampiyonlar ligi maçlarına çıkmış. üstelik hem marsilya taraftarı hem de psg taraftarı çok sevmiş. bu önemli bir olay.
neden seviliyor bu adam? bence en önemli sebep şu; bu adam diğer birçok defansif orta saha oyuncusu gibi değil. evet, teknik kapasitesi çok düşük bir oyuncu, fakat aynı zamanda teknisyen gibi de futbolcu. adam maçın tansiyonunu yanında gezdirdiği mikserden tutuyor resmen. gerek gördüğünde tansiyonu düşürüyor, takımı zayıf düştüğünde agresyon dozajını arttırıyor, yeri geliyor, çoğunun "ne gerek var?" diyeceği ani bir patlamayla stopere koşup vücut vuruyor.. hani şu "mental özellikleri aşmış oyuncu" dedikleri şey var ya, o adam bu adam işte..
benim için en güzeli ise şu; hiçbir hareketi rakibini sakatlamaya yönelik, ya da kişisel mesele içeren hamleler değil. çok sert faul yaptığı oyuncunun yanında diğer birçoğu gibi öylesine durmuyor, gerçek bir özür diliyor. rakibine sinirlenip, öfkeyle tekme atan oyuncuların aksine, dikkatinizi çekerim, çok sakin bir yapıda oynuyor.
evet, bu adam rijkaard'ın takımında olmazdı, olamazdı. o yapının böyle bir futbol ile alakası yoktu. herkesi oyuna dahil eden, davet eden bir çabası vardı o futbolun, oyunu yöneten yoktu, herkesin bir olup, takımın yöneten olması isteniyordu.
artık hagi var. hagi'nin oyununda herkesin tek tek farklı rolleri olacak, hagi'nin takımında en az iki üç tane "yönetici" olacak. kabul edelim ki rijkaard'ın hedefi çok daha saygı duyulası ve arzulanası ama, türkiye'de hayalini kurmak bile ayıptı işte.
ee, öyleyse? bu adam türkiye'de çok sevilecek. çok da kart görecek. hatta şöyle de bir iddiam var; dikkatle seyredelim, bu adamın yaptığı hamlelere çalınan birçok faul yanlış olacak. çünkü sakatlamaya yönelik oynamıyor ama, agresyonu bizim hakemlerimizi korkutacak derecede yoğun bir arkadaş kendisi..
19 aralık 2010 konyaspor galatasaray maçı'nda anıl dilaver'in attığı golden sonra yanına giderek golü hazırlayan arkadaşlarına teşekkür etmesi gerektiğini hatırlatan sporculuk ruhu gelişmiş insan.
futbolculuğu tartışılabilir ama tam bir profosyonel bu adam. kendisine verilen görevi en layıkıyla yapmaya çalışıyor sahada . 1 ekim 2010 kardemir karabükspor galatasaray maçı'nda küfür edilir gibi henüz daha 26. dakikada oyundan alınırken en ufak bir sitem, en ufak bir tavır göstermedi, geçti yedek kulübesine giydi tişörtünü içti suyunu heyecanla takımını izlemeye devam etti. savaşçı ruhu olan böyle adamları kolayca kaybetmemek lazım. aydın yılmaz'a gösterilen sabrın yarısını göstersek yeterli. rıdvan dilmen'e göre türkiye liglerinde 80 tane lisanslı futbolcu varmış cana gibi. çüş be rıdvan o kadar da değil!
