Dün arkadaşın ısrarıyla yemek yemek için daha önce hiç gitmediğim bi yere gittik.
-Hoşgeldiniz . Ne istersiniz?
+teşekkürler. Mönü var mı? Ordan karar verip söyleyeyim.
-olmaz mı efendim . Hem de son teknoloji. Sesli mönü.
Sağıma soluma bakıyorum. Millet kıs kıs gülüyor. Ne olduğunu anlamadım. Büyük bir saflıkla;
+tamam o zaman. Ordan seçelim. Dedim.
-hemen efendim.
+mahmut. Mahmut. Gel oğlum. Ablalara mutfağı say.
Yanımdakiler gülmekten yemek yiyemediler.
(niye hep ben acaba? )
