bir futbol takımı düşünün. flamasındaki renklerle sahaya çıksın ve 90 dakika boyunca iyi niyetle mücadele etsin. son yıllarda türkiye' de, şampiyon olan takımlar da dahil, ara sıra iyi futbol oynayarak, istikrarsız bir gidişle ligi tamamlıyor. futbol zevk vermiyor, hem tribünlerde hem televizyon başında ciddi azalmalar göze çarpıyor.
bir de futbol geleneği düşünelim. kırmızı - beyaz renkleri olan, her sezon başında şampiyonluğun adayları arasında gösterilen, şampiyonluğa ulaşsa da ulaşmasa da saygı duyulan bir ekip. ingiltere' nin liman ve sanayi kentinde, beatles ve pink floyd ile birlikte en çok anılan topluluk. topluluk da lafın gelişi değil, futbolcusu, teknik heyeti, yönetimi ve taraftarı ile bir ruhun temsilcisi liverpool fc.
milyon dolarların hüküm sürdüğü transfer piyasasına inat, hem göze hoş gelen futbol oynamaya çalışması hemd e ruhunu sahaya yansıtmasıyla her daim gönüllerin şampiyonu olarak kalacaktır. tribünlerden hep o yankı yükselecektir: ' you will never walk alone ! '
liverpool fc, bir futbol takımının ötesinde, kirlenmeyen futbolun başta gelen sembollerinden biridir.
su anda neredeyse her futbolcusunun mukemmel bir son vurus ozelligine sahip oldugu takimdir.hangi oyuncu pozisyona girerse yapabilecegi en iyi vurusu yapiyor,cok dusuk bir ihtimalle cok kotu vuruyorlar.en onemlisi de disiplinden kopmuyorlar.belki barcelona cok daha iyi bir takim ama onlar ilk yarida 5 gol atip ikinci yarida oyunu birakirlar.liverpool ise golleri oyunun her anina sigdirir ve her an gol atma tehlikesi yasatir.
gecen yılda premier league tarıhınde en cok puan alan ıkıncı unvanını kazanıp, bir nebze de olsa kaçan şampıyonlugun tesellisini bize yaşatan buyuk kulup. ayrıca buyuk kaptanımız gerard ın sozleşmesının uzatılması bizi mutlu etti. bir diğer fanatik liverpoollu ikinci kaptanımız carragher la birlikte kendilerini daha uzun uzun izlemek istiyoruz. umarım ilk premier league şampiyonlugunda bu ikili kupayı birlikte alır...
hazırlık maçlarında tayland milli takımı ile 1-1 berabere kalıp espanyol a 3-0 atletico madrid e 2-1 yenilerek yeni sezon öncesi canımızı çok sıkmıştır.
bir an önce toparlanmasını ve 9 ağustos 2009 manchester united chelsea maçını izledikten sonra daha da bir yeşeren 19 yıllık şampiyonluk hasretimizi dindirmesini istediğimiz biricik takımımız.
1915'te kurulmuş, mavi-siyah renklerle uruguay primera ligi'nde mücadele eden, başkent montevideo'nun takımı. en büyük başarısı 1971, 1974, 1975 ve 1995'teki üçüncülüktür. bu da kulübün web sitesi: http://www.liverpoolfutbolclub.com/
edit: niye eksiliyorsun. böyle bir kulüp var. ingiltere'den göçenler bu kulübü kurmuştur.
şu sıralar bir gerrard ve torres sayesinde ayakta duran takım. hatta görünüşe bakılırsa "mr. liverpool(!)" steve g bile takımdan elini ayağını kesmiş, tüm yükü torres'e bırakmıştır. acilen kaliteli bir ya da iki oyuncu alması gereken takım. yoksa seneye avrupa kupalarını rüyalarında görebilirler sadece.
steven gerrard'a olan hayranlığım yüzünden izlemeyi bir türlü bırakamadığım ingiltere takımı. you will never walk alone sözleri halen kulaklarımda, hele istanbuldaki final tam ismine yakışırdı.
ingiltere Premier Lig'in güçlü ekiplerindendir. Ünlü bira üreticisi Carlsberg ile olan 17 yıllık forma sponsorluğu anlaşmasını sonlandırarak, ingiliz bankası Standard Chartered ile 4 yıllık bir anlaşma imzaladı. Liverpool, bu anlaşma karşılığında senelik 22 milyon eurodan 4 yıl boyunca 88 milyon euro gibi bir rakamı kasasına koyacak. Anlaşma 1 temmuz 2010'dan itibaren geçerlilik kazanacak.
en son şampiyonluğunu ben daha 1(yazıyla bir) yaşındayken kazanmış takım. türkiyede sadece taraftarından * ve istanbuldaki muazzam maçtan dolayı sevilen takım. he bi de işçi takımı demiyolar mı ayrı bi gülüyorum. kardeş, takımın patronu kapitalist amerikanlar bi silkelen kendine gel.
çok uzun süre düşündüm kendimce. inceledim bütün avrupa takımlarını, ondan öte ingiliz takımlarını. bilenler vardır elbet, bir anlamda uefa şampiyonlar ligi fetişisti bir yazarım ben. "ahah aşk ne mna koyim?" derim. karşı cins içindir bu. "aşkın ne?" diye soranlara zaman zaman farklı cevaplar verebilirim, veririm. birden fazladır çünkü, detaylıdır, derindir. o an nasıl geldiyse öyle anlatırım. ama herkes bilir aşkımı. futboldur, tenistir, endüstriyel metaldir. ciddi anlamda, bunun haricinde bağlı olduğum neredeyse hiçbir şey yok. şu ana kadar akıl ve ruh sağlığı yerinde bir birey olarak yaşadıysam, bu tutkuma borçluyum. ne olursa olsun, her zaman mutlu etti beni futbol. milenyum çocuğu olsam da mahalle maçında takım kaptanı olmanın zevkini ben de yaşadım. şimdi maç yapacak olsak, bant isterim. pazu bandı. gerrard'ı taklit ederim. istemiyorum abi, der meister olarak oynayayım diyorum. yok... aklım liverpool'dan birine gidiyor. onu temsil, taklit etmek istiyorum. ne kadar beceremeyecek olsam da. belki de o kum sahada... sıradan bir okul, mahalle maçında... kuma, taşa, toprağa aldırmadan düşünüyorum kendimi, anfield road'dayım ben, başka bir yerde değil. işte o an dünyanın en mutlu insanıyım. belki futbolcu olarak o çimlerde bulunamayacağım. ama umarım bir gün, uzaktan da olsa görebilirim onları. ayrıca değinmek istediğim noktaya gelirsek... 15 yıllık hayatımda gördüğüm en muhteşem takımdır bu takım. uefa şampiyonlar ligi ruhunu en iyi yansıtan takımdır. şampiyonlar ligidir liverpool. şampiyonlar liginin tadıdır, tuzudur. ingiltere'nin, avrupa'nın gözbebeğidir, öyle de olmalıdır. her şeyiyle ayrıdır, bambaşkadır. yakınından geçebilecek takım yoktur. kendine hastır her şeyi. adı liverpool çünkü onun, o liverpool.
öyle bir şey işte. sadece bir takımı sevip futbolu o takım üzerinden takip etmeyi sevmiyorum. yapamıyorum çünkü. futbolu bir ligle, bir heyecanla sınırlandıramıyorum. benim için galatasaray vardır, zenit st petersburg vardır, liverpool fc vardır. sempati duyduğum, şampiyon olsa taklalar atacağım onlarca takım var. ama ciddi anlamda gönül verdiğim bunlardır. sorana, moskofundan tut ingiliz piçi muamelesi yapana da çekinmeden derim. ben bunlara bağlıyım. budur. liverpool, liverpool'dur arkadaş, açıklaması yoktur.
kırmızı beyazlı, ingiliz takımı. ve büyük kaptanın büyük takımı. ingiltere liginde en sevdiğim takım, sanırım steven gerarrd'dan dolayı. adamda öyle bir karizma, öyle bir futbol zekası var ki, hayran olmamak elde değil.
