2006 yılı yapımı komedi filmi. Yer yer ters gelecek sahneleri olsa da bazı anlarda güldürmeyi başarıyor.
Baba, anne, büyük baba, büyük erkek çocuk ve küçük kız çocuktan oluşan bir aile var. Dayı da bu ekibe katılıyor. Ailenin tamamı hayatlarında neye el attılarsa başarısız olmuşlar. Anne ile babanın arası sorunlu. işte bu ailenin kızları bir güzellik yarışmasına katılım daveti alıyor. Bütün aile bu kızı yarışmaya götürmek için yola çıkıyor. Filmin çoğu yolda geçiyor.
Çocuk merkezli bir film olsa da çocuklarla izlemenin çok uygun olacağını düşünmüyorum. Bol bol cinsel göndermeler var. Eğlenceli bir film olduğunu söyleyebilirim.
2006 yapımı 101 dakikalık harika bir komedi/dram filmi, 7.8 imdb puanına sahip. 2 oscar ve 68 ödülü bulunan filmin bütçesi 8 milyon, gişesi 60 milyon civarıdır. Büyükbaba ve dwyne karakteri oldukça ilginç ve güzel https://galeri.uludagsozluk.com/r/1322253/+
2006 yapımı muhteşem muhteşem muhteşem ve muhteşem ötesi bir filmdir .
filmdeki karakter olive hooverın minibüste dayısına "sence cennet var mı , bence var " demesinden sonra sahnede büyükbabasının nerede olduğu sorulduğunda "bagajda" demesi yüzde hafif bir gülümseme , zihinde ise hafif bir tat bırakır .
ayrıca ;
"a real loser is somebody that's so afraid of not winning , they dont even try " repliğiyle hayat felsefesi edinelebilecek bir söze sahiptir .
--spoiler--
dans sahnesinde pek çok seyirciyi güldürmesi o kız çocuğun o hareketleri gerçekten öğrenmesi ve kendini kalabalık içinde o şekilde göstermesi çocuk teşhirciliğinin en gizli-güzel örneklerindendir.*
--spoiler--
müthiş oyunculukların yanında harika senaryosuyla pırıl pırıl bir film. alan arkin'in en iyi yardımcı oyuncu oscar'ının yanında, en iyi orjinal senaryo oscar'ını da kazanmıştır.
filmde izlemekten bıkılmayacak o kadar güzel sahneler var ki, birini seçip yazmak zor.
ama ilk aklıma gelenlerden biri, bozuk korna yüzünden polis çevirmesine takıldıklarında
bagajda bulunan porno dergileri, polisin gay dergisini görünce verdiği tepki, ve polisten "gidebilirsiniz"'i aldıktan sonra direksiyona dönerken gay dayıyla* minibüs'ün dışından yaptığı göz teması... steve carell'in içerden yaptığı o mazlum bakış filmin en komik yerlerinden biri.
eğlence dolu ve tasadan uzak bir aile filmidir. altını çizmek gerekirse tam bir aile filmidir. ve paul dano nun gelecekte ne kadar iyi bir oyuncu olacağının habercisidir. iyi oyunculuk derken neyi kastettiğimi görebileceğiniz bir film önermek gerekirse; (bkz: the good heart)
içinizi sımsıcak tutacak ve size umut verecek bir film. en başta senaryosunun orjinalliği sonrasında filmin vermek istediği mesaj harika.. birşeylerin güzel olması için herkesin olmasına ya da herşeyin normal gözükmesine gerek olmadığının açık kanıtı. kazanmalıyım, kaybetmemeliyim duygusuyla ilerlemek yerine herşeyi oluruna bırakmak çok daha güzel ve eğlenceli.. işte bu yapımın vermek istediği de bu. canınız sıkıldımı açıp izlenecek türden bir film. izleyin, izletin. tavsiye ederim
kaybeden ama eğlenen bir ailenin öyküsü..
bir tarafta kazanan gibi görünen ama loserın önde gideni olan bir baba,diğer bir tarafta intihar etmeyi denemiş bir dayı,başka bir tarafta hedefine ulaşana kadar sessizlik andı içmiş, dokuz aydır konuşmayan, nietzsche hayranı bir ergen ve eroinman bir dede.
hikaye şöyle başlıyor;hırslı, küçük, sevimli bir çocuk güzellik yarışmasına katılmaya karar verir ve olaylar gelişir.
yolda başlarına ne gelirse gelsin umursamazlar,öylesine hedefe odaklanmışlardır ki eroinman dedenin ölümü bile bu aileyi etkilemez ve yollarına devam ederler.
ve sonunda küçük kızımız dedesinin öğrettiği danslarla yarışır ve bırakın birinci olmayı karakolluk olup bir daha güzellik yarışmasına katılması yasaklanır.
son on dakikası resmen beni kahkahalarla güldürmeye yetti.
son olarak aklımda bıraktığı en etkili cümle;intihar etmeyi deneyen frank dayının dwayn!e söylediği proust'tan bir söz:
"bize acı veren anlar en değerli anlarımızdır,bize en çok şeyi öğreten onlardır."
güzel filmdi depresyondaysanız izleyin,izlettirin.
alan arkin'in muhteşem performansıyla hatırlanan film. "oscar'ı da götürdün hadi" gibi hollywood yıldızlarına yakışmayan seviyesiz şakalarla evine dönmüştür.* sonuna kadar hak etmiştir oscar'ı.
sahilde dayı yeğen arasında hayatın anlamıyla ilgili şöyle güzel bir diyaloğun geçtiği film.
--spoiler--
-bazen 18 yaşıma kadar uyumak istiyorum.her şeyi okulu filan atlayıp geçmek,geçip gitmek.
+marcel proust u tanıyormusun?
-öğrettiğin adam mı?
+evet,fransız yazar.tam anlamıyla bir kaybeden.hiç gerçek bir işi olamamış, karşılıksız aşkları var,homo, 20 yılını kimsenin okumadığı bir kitabı yazmak için harcamış ama shakspir den beri en iyi yazarlardan biri, neyse hayatının sonuna geldiğinde arkaya bakmış ve acı çektiği onca yılın en iyi yılları olduğuna karar vermiş çünkü o yıllar onu kendisi yapmış.mutlu olduğu yıllar boşa giden zamanlar bir şey öğretmiyor.yani 18 ine kadar uyursan kaçıracağın acıları düşün yani okul okul en acılı yılların olacak bundan daha çok acı çekemezsin.
-biliyormusun güzellik yarışmasını boş ver.hayat zaten sürekli bir güzellik yarışması. okul sonra üniversite sonra iş boş versene.ve hava kuvvetleri akademisinide boş ver.uçmak istiyorsam bir yolunu mutlaka bulurum.ne istiyorsan onu yap gerisini boş ver.
--spoiler--
