kemalist bir ailenin yetiştirdiği çocuk da olabilir bu yavrucak. ne çelişkiler yaşatır bu bünyeye küçücük bir kelime tercihi. ama sonunda hep sosyal adaptasyon hadisesi galip gelir ideolojik misyonlara. (lise evresinden bahsediyoruz, emin oluşumuz bundandır gayri)
ne yapsın. eğitim sistemi öğrencileri ta en başından beri bişeyleri ezberletmeye yöneltmiş. bi kere olsun öğrenme fırsatı vermemiş. eğitmenin adı öğretmeye çıkmış. neticede öğrenci de ne yapsa yeridir.
aslında doğrusunu yapan öğrencidir, ama garipsenir. diğer öğrencilerden farklı olduğu kesin olan öğrencidir. lise düzeyine gelen hemen hemen her öğrenci, öğretmenine "hocam" diyerek hitap eder. "öğretmenim" diye hitap eden öğrenci büyük ihtimalle çalışkan öğrencidir. 'hoca'sına şöyle serzenişlerde bulunabilir:
-örtmenim, osman kağıdıma bakıyo!
-horetmenim, sezai ile cafer, hikmet'in burnunu karıştırıyo.
