en güzel anlardan biridir aslında. gerçi değerini ilerki birkaç senede daha iyi anlıyorsunuz. bir an evvel üniversiteye gitmenin heyecanı ile yanıp tutuştuğunuz o yıllar* aslında aldatmacadır bir bakıma.
yani demek istediğim; lise arkadaşlığı, çıkar gütmeksizin oluşan arkadaşlıklar/dostluklar yani hepsi mazi de kalmıştır bir bakıma. bunu üniversite yıllarında çok çok iyi anlayacaksınız.
geçen sene bugünlerde olan gündür benim için, vedalaşma havasinda idi bir numarası yoktu aslında, üzerimde okul üçüncüsü olmanın verdiği hava vardı tabii.
benim için yarındır, özlenecek çok şey olacaktır eminim, ama özlenmeyecekler'in yanında bir hayli azlar benim için, lisenin son güünü yarın olan diğer arkadaşlara da hayırlı/geçmiş olsun diyorum.
Yarin yasayacagim siradan gun.6-7 kisiyi ozlerim, onlarlada gorusuyoruz zaten.oyle iste...acikcasi suan kendimi saman gibi hissediyorum.ne bileyim ne alaka.bu entry de boka sardi ben gideyim.
2003 ün haziran aylarıydı. şimdi bakıyorumda nerden nereye. hayat insana çok acayip süprizler hazırlıyor gençler. beklemediğiniz yerlerde olabiliyorsunuz.
yarın yaşayacağım gün. içimde hem sevinç hem üzüntü var. hergün artık bu son gün olsa diye dua ettiğim okul bittiyor. bir yandanda daha şimdiden tuvalette gizlice içtiğimiz sigaraları, sınavlarda çektiğimiz kopyaları, ders boş olunca yaşanan mutluluğu, iple çektiğim cuma günlerini, hocalarla taşşak geçtiğimiz zamanları ve azarlamalarını, derste başımızı sıraya koyup uyuduğum zamanları ve daha aklıma gelmeyen nice olayların özlemi şimdiden yakıyor yüreğimi. ama sevinç daha ağır basıyor tabiki.
prensıp olarak kusler barısır, o kadar zaman yuzune bakılmayan ınsanlarla helallesılır, yasananlara ve kısıye baglı olarak gozler dolmayla cesmeye donme arasında farklı noktalarda yasar. kımıne huzun kımıne sevınc, ama herkese kocaman bır boslugun baslangıcı oldugunun bılıncını asılar.
umursamadığım ve o gün okula dahi gitmediğim gün. karneyi arkadaşa aldırmıştım. gereksiz duygusallıkları sevmeyen kişinin yapacağı iştir.sonrasında biçok sebepten pişman olmadım desem yalan olur tabi.
üzerinde koskoca 2.5 sene geçmiş olan gündür. biraz mutluluk biraz hüzün taşır. her yerinde anılarınızın bulunduğu yerde son bi anıyı da kazıdığınız gündür.
pek bir numarası olmayan gün. şahsım adına okuduğum liseyi sevmedim. sevmeyince de bir an önce kurtulmak istedim. o gün benim için özgürlük günü gibi bir şey. tabi herkes için değil bu söylediklerim. bazıları üniversiteye gelir hala lise de lise. ama bizde öyle değildi. yıllık bile çıkartılmadı koduğumun yerinde. geçenlerde çağırdılar bizi mezunlar gelsin havasında. birkaç yalak dışında kimse gitmemiş. zaten okul her sene 120 ila 180 arasında değişen miktarda öğrenci alırdı. bütün okulun tarihi boyunca sadece biz 60 kişi geldik. lanet olsun senin gibi okula ya.
not: hee unutmadan balo da yoktu *mk şakirtleri yüzünden.
Sozlugun liseli kayandigini gosteren baslik. Onun disinda eger mezuniyet balosuna falan katilmAzsaniz oyle bir gun yoktur zira cogu ogrenci universite sinavina calisabilmek icin son aylarda okula gitmez.
