liseliler, yaş itibari ile küçük olabilir fakat herhangi bir zeka gerililikleri yoktur, onlar da farkındadır çoğu şeyin. tek eksikleri biraz daha deneyimsiz olmalarıdır. sanırım bu da ne liseliler için ne de karşılarındaki kişi(ler) için, bir kusur ya da utanç verici bir durum değildir, öyle algılanmamalıdır da!
Ben ne liseliler gördüm ülkemle ilgili, kültürle ilgili bilgide tavan yapmış, ben ne yetişkinler gördüm mozart'ı dinlemedim ama konser verirse kesinlikle giderim diyip yerin dibine batmış.
Ne utanacağım kardeşim gurur duyarım. *
burası toplumsa, benim gibi profesörlere tahammül ettiğiniz gibi ilkokul mezunlarına da tahammül etmelisiniz nasihatımı yüzüne savurduğum başlıkımsı sürüngen. ana sınıfı mezunlarına tahammül etmenize gerek yok, zaten okuma yazmaları olmuyor genelde.
ablası arkadasıyla parka giderken küçük kardeşini 1 buçuk yaş küçük olması nedeniyle götürmemesi gibi bişeydir.
(bkz: kendin çok büyüksen parkta ne işin var.)
benim gibi lisedeyken yazar olmuş, ve o zamanlar yazdıkları ile şimdi yazdıkları arasında bir olgunluk farkı görmeyen yazarların 'ne oluyor len' diye tepki vermesi olası eylem.
tabi lisedeyken ergenlik dışavurumu yapacak yazarlar da mevcuttur. kimse mükemmel değil tabi.*
utanmayı gerektirmeyecek bir durumdur aslında..gençlerin tek hatası henüz ergen ve kanlarının kaynıyor olmasından mütevellit pek bir heyecanlı ve cüheyla fikirlerini sunmaktan çekinmemeleri. şahsen ben utanmak yerine onlara yol göstermeyi tercih edenlerdenim gerek kitap tavsiyeleriyle olsun gerek ayarla!*
büyüdüğünü onaylamak amacıyla kendinden yaşça küçükleri ezen, böylece çay bardağını doldurmayan egosunu tatmin eden doğuştan ezik tek hücrelilerin içinde bulunduğu durum.
akıl yaşta değil baştadır sözünü akıllara getiren kişilerdir ayrıca.
ilköğretim 6. sınıf öğrencisi olarak içinde bulunduğum durum. gönül isterdi ki yaşça reşit olalım hepimiz ve kimse utanmasın, ama gel gör ki zall abi'nin anlaşılmaz sözlük politikaları böyle bir sonuç çıkardı ortaya. "sen de lise okuyacaksın ama" diyenlere ise cevabım "bizimkiler erkin koray'ı geç tanıdılar" olacaktır.
egosu gelişmiş bünyenin yapacağı şeydir. aralarında çok iyi yazanlar olduğundan "ben niye böyle yazamıyorum laaan!" diye utanılabilir belki. yoksa "yavriiiiim! yirim seni!" diye severiz kendilerini. şahsen her gün işe giderken bi yığın liseliyle karşılaşıyorum, pek sevimli geliyorlar bağrıma basıp sevesim geliyor. **
18 yaşını geçip reşit olduktan sonra "büyüdük lan" deyip kendinden küçüklerine bok atarak abi abla olduğunu ispatlamaya çalışan sözlük yazarlarının içinde bulundukları durum.
lise mezunu yazarların bulunduğu bir sözlükte yazmaktan farklı olmayan durumdur, ikisi de aynı öğretimi görmüş aynı kültüre sahiptir, ki güzeller güzeli eğitim bakanlığımız liselerde günde 1 saat (ders saatinde) kitap okuma zorunluluğu getirmiştir. artık liseli yazarlar bir kültür cümbüşüdür. *
