utanmayı gerektirmeyecek bir durumdur aslında..gençlerin tek hatası henüz ergen ve kanlarının kaynıyor olmasından mütevellit pek bir heyecanlı ve cüheyla fikirlerini sunmaktan çekinmemeleri. şahsen ben utanmak yerine onlara yol göstermeyi tercih edenlerdenim gerek kitap tavsiyeleriyle olsun gerek ayarla!*
benim gibi lisedeyken yazar olmuş, ve o zamanlar yazdıkları ile şimdi yazdıkları arasında bir olgunluk farkı görmeyen yazarların 'ne oluyor len' diye tepki vermesi olası eylem.
tabi lisedeyken ergenlik dışavurumu yapacak yazarlar da mevcuttur. kimse mükemmel değil tabi.*
ablası arkadasıyla parka giderken küçük kardeşini 1 buçuk yaş küçük olması nedeniyle götürmemesi gibi bişeydir.
(bkz: kendin çok büyüksen parkta ne işin var.)
burası toplumsa, benim gibi profesörlere tahammül ettiğiniz gibi ilkokul mezunlarına da tahammül etmelisiniz nasihatımı yüzüne savurduğum başlıkımsı sürüngen. ana sınıfı mezunlarına tahammül etmenize gerek yok, zaten okuma yazmaları olmuyor genelde.
Ben ne liseliler gördüm ülkemle ilgili, kültürle ilgili bilgide tavan yapmış, ben ne yetişkinler gördüm mozart'ı dinlemedim ama konser verirse kesinlikle giderim diyip yerin dibine batmış.
Ne utanacağım kardeşim gurur duyarım. *
liseliler, yaş itibari ile küçük olabilir fakat herhangi bir zeka gerililikleri yoktur, onlar da farkındadır çoğu şeyin. tek eksikleri biraz daha deneyimsiz olmalarıdır. sanırım bu da ne liseliler için ne de karşılarındaki kişi(ler) için, bir kusur ya da utanç verici bir durum değildir, öyle algılanmamalıdır da!
