acınası insan türüdür, lan insan okuldan kaçmaz mı ? kaçtıktan sonra özgür olduğunu hissetme dugusunu yaşamaz mı insan ? diye sorulur o kişiye...ayrıca yıllar sonra pişman olacağından hiç şüphem yoktur.
ahh ah neler verirdim o anıları bir daha yaşamak için...
yıl sonunda toplu dersi asma eyleminde satış yapacak olandır, dışarıda siz su savaşı yumurta savaşı yaparken o hala boş sınıfta öğretmenine şirin görünme derdindedir, sonra benim hiç lise anım yok sıradan bir öğrenciydim derler.
bu tipte bir arkadaşım var yakın zamanda karşılaştık, çok uzun yıllar sonrasında karşılaşmak enteresandı, kendisi maliye müffettişi olmuş son derece sıradan bir hayat yaşayan devlet memuru * ben yılda 8 ülke 80 şehir gezen bir planlamacı * birbirimize anlattığımız şeyler bir birimize o kadar anlamsız geldi ki ayrılırken 16 sene önce sınıfta öğretmeni bekleyen çocukla, pencereden ip sarkıtıp aşağı atlayan çocuğun hiç değişmediğini itiraf ettik bir birimize ve hiç karşılaşmamış gibi geldiğimiz yönlere devam ettik.
eminim o benim için deli diyordur, bende onun için diyorum *
bazen çılgınlıkla sakinlik arasında olmayı çok isterdim diyorum, sonra 1 dakika gözlerimi kapatıp olduğum insanı sevdiğimi hissediyorum. *
ne inektir ne de yağcı. idare ile iletişiminin iyi olmasından dolayı hem ilk okulda hem lise de her canı sıkıldığında izin alıp okuldan gitmiş ve okuldan kaçma olayı yasal olarak üniversiteye gidene kadar devam etmiştir.
