LiSEDE HERKES BiRBiRiYLE iLGiLENiYOR, HERKES BiRBiRiNiN ZAYIF-EKSiK YÖNLERiYLE ALAY GEÇiYOR, AMA ÜNiVERSiTEDE HERKES DAHA DERLi TOPLU, YAŞININ iNSANI, OLGUN- OTURAKLI BiR BiREY KONUMUNA GELiYOR.
arada samimiyet farkı vardır . lisede çocuksundur ve öyle davranırsın . üniversitede de çok büyümüş sayılmazsın fakat olmadığın biri gibi davranman için herkes elinden geleni yapar , herkes kendine benzetmeye çalışır . sözde farklı insanlar , farklı düşünceler dersin ama toplasan herkes birbirinin kopyası olmaya çalışır .
lisedeki arkadaşlıklar samimiyet kesinlikle daha farklı.
ergenlik dönemindesiniz ve yerine oturmamış özelliklerinizin çoğunu arkadaşlarınızdan alabiliyorsun.
açıkçası ben şu an pek çok artı özelliğimi lisedeki arkadaşlarıma borçluyum, aynı şekilde onlarda bana.
ama üniye gelince artık karakterler iyice oturuyor ve yanlış gördüğün pek çok şeye müdahale edilemiyor.
en basitinden , lisede hoca bir öğrenciye sinirlendiğinde ( çoğunlukla her lisede ) toplu bir kaosla hocaya karşılık verilir ama ünide yalnızsındır . 60 , 100 , veya 300 kişilik koca sınıflarda hayattaki yalnızlığın soğukluğunu her daim ruhun derinliğinde hissedersin . arkadaş diye bir kavram kiralık ev gibi olur senden çıkarları olunca yanına gelir yoksa yüzüne bakmaz ... kısacası üniversitede hayatın gerçekleriyle bir bir yüzleşiriz ...
Hayata bakış itibari ile ve sorumluluklar açısından ciddi farklar vardır. Bu farklar kişiye , okuduğu okula ve edindiği arkadaşlara göre de değişkenlik gösterir.
