klasik olacak belki ama benim zamanımda kaşar kız modeli:
-sarı saçlar
-bronzlaşmak için surata sürülen artık kremmidir pudramıdır nedir bilmiyorum ama havuç rengi bir surat,buna tezat olan süt beyaz eller
-harley çizmeler
-nike küçük boy spor çanta
-dar gömlek ama öle böyle bir darlık değil korse kıvamında
-olmazsa olmaz;lens genel olarak yeşil öyle ölü balık gibi bakmak gerek
-anırmaya yakın gülme sesi o zamanlar mehmet ali erbil çakması birşey çıkıyordu ortaya
-etek boyu mümkün oldugu kadar kısa.
ona göre o bir kaşar değildi.ama ben onu bir kaşar sanmıştım,lise de içimdeki coolu dışarı çıkarmıştım resmen.ne zaman bir eğlence olsa hep atlatıyordum.kafamda yanlış tanımladığım bu kız mahalleme taşınmıştı,sabahları ayazda o uzun yolu yürürken bana eşlik etmeye başladı.onunla ben umursamaz görüntümle havadan sudan konuşuyorduk onu etkilemek gibi bir amacım da yoktu.o benden etkilendi.
dışarıdan bakıldığında hocaya yalakalık yapan,okulun popüler denen boklarıyla gezen biriydi.bana göre tipik bir kaşardı.bende dersleri ile arası iyi olan herkesle konuşmayan tipik çalışkan öğrenciydim.bana karşı aldığı tavırla okuldaki kaşar kız tavrı arasında dağlar kadar fark vardı.benimle belki de kimseyle konuşmadığı şeyleri konuşuyordu.bende ısınmaya başladım.kendisinin nasıl biri olduğunu anlatıyordu.ona karşı umursamazlığım yok oluyordu yolda onunla konuşurken.ama bazı huyları canımı sıkıyordu,okulda arkadaşlarıyla konuşurken misafir oldum "ay kızlar benimkinin arabası bozulmuş neredeyse kucağına alıp geri getirecekti beni"gibisinden birşeyler diyordu.hava yapıyordu resmen oradakilerine.ona okul dağıldıktan sonra eve dönerken laf arasında "en azından onun bozulcak bir arabası var,bizim arabamızda yok.(fakir genç hesabı)bu da senin için aşk demek olsa gerek" dedim.sustu,devamını anlatmaya gerek yok, sonra bir daha konuşmadık.o ne kadar üstü kapalı inkar etse de ben haklıydım o bir kaşardı.
sıçtım. evet uuserler ağızlarından sıçıyorlardı. milletin anasına koca, babasına kardeş, amcasına çocuk beğeniyorlar ve aşağıladıkları lisedeki kaşar kız modeli kadar olamıyorlardı.
derste hocaya öğretmenim derler, yaranmaya çalışırlar, okulun ileri gelen herifleriyle kim olursa olsunlar arkadaşlık kurmaya çalışırlar, zaten utanmazlık adı altında ne kadar iş varsa hepsinin altından çıkarlar.
geçen gün erkek kardeşimi almak için okula gittim. bisikleti okulun önüne park ettim ve beklemeye başladım. zilin çalmasıyla okul kapısının önünde uğultuyla beliren liseli güruhu gelmeye başladı. derken yanımda bir adam belirdi. uzun boyuyla, koyu sarı saçlarıyla turist gibi bir tip. adam tavırları çok garipti kendi kendine türkçeyle karışı anlayamadığım bir dilde bir şeyler söylüyordu. ''wunderbar, sie müsse mein lokomotif werden, jawohl'' gibisinden bir şeyler. bu esnada gözlerini kızlardan ayırmıyordu, sürekli kızlara bakıyor, hepsi aynı modellileri inceliyor genellikle dümdüz boyalı saçlar, çoğunda perçem olan bazıları da kıvırmış onları dikizliyordu. kıravatlar ya yok ya da aşağıda olanları, gömleğin üstüne daracık t-shirt veya kazak giyenleri pantolonlar düşük bel ve dar paça tercih edenleri, çoğunun gözlerine rimel, kalem sürenleri kesiyordu.. burasını anlamıştım, ''etrafta eblek eblek erkek arıyorlar mübarek'' diyordu kendi kendine..
ne var ki bir zaman sonra kendisine baktığımı farketti, ''scheisse', dedi ve uzaklaştı. umarım bir daha karşılaşmayız.
bu kızların amacı genelde kaşarlık değildir. sadece kendilerini tatmin etmektir efendim. herkes bu kızla her türlü pozisyonda ilişkiye girmek için yavşanmaktadır kıza ama kız sadece erotik erotik numaralar yapar. eteği kısadır falan falan işte. ama kesinlikle cinsel bir ilişkiyi liselilerle yaşamak istemezler. çünkü bu kızların zaten bir üniversiteli sevgilileri vardır ve cinsel ihtiyaçlarını * bu oğlanlardan karşılarlar. sulanmayın kısacası.
ismi genellikle alev veya jale olur. balyajlı saçları, üstüne parlak kırmızı oje sürülmüş onbeş santimlik kazma gibi tırnakları ve kemikli diz kapakları vardır.
her zman düşürmek için beklerdim okul çıkışında. bilmiyorum belki de cengiz kurtoğlu olmasaydı hiç aklıma gelmeyecekti böyle birşey yapmak. ama o liselim şarkısından sonra ne olduğunu anlayamadan kendi kendine gidiyordu ayaklarım lise çıkışına, beynim ''dur lan yarram '' desede.. ama sonra annen öğrenmiş, sıçtı ağzıma. bir daha gitmedim..
sahi orda bir tane de kadın görüyordum sürekli kızlara bakıyor, hepsi aynı modellileri inceliyor genellikle dümdüz boyalı saçlar, çoğunda perçem olan bazıları da kıvırmış onları dikizliyordu. kıravatlar ya yok ya da aşağıda olanları, gömleğin üstüne daracık t-shirt veya kazak giyenleri pantolonlar düşük bel ve dar paça tercih edenleri, çoğunun gözlerine rimel, kalem sürenleri kesiyordu.. etrafta eblek eblek erkek arıyorlar mübarek diyordu kendi kendine..
annemin ağzından:
ne zaman gezerken lise çıkışına denk gelsem hep kızlara bakarım. hepsi aynı model. genellikle dümdüz boyalı saçlar, çoğunda perçem var bazıları da kıvırmış onları. kıravatlar ya yok ya da aşağıda. gömleğin üstüne daracık t-shirt veya kazak. pantolonlar düşük bel ve dar paça. çoğunun gözlerinde rimel, kalem var. etrafta eblek eblek erkek arıyorlar mübarek. zamane gençlik diycem de bu kadar da olmaz. yazık.
lisedeki kaşar kızlar benim için ulaşılamazdı. farkındaydım, bilirdim ancak beni sadece kullanırlardı.
kendi halimde notları iyi olan ancak arkadaş ortamındada sevilen bir tiplemeydim. neyse beni boşverip kaşar kız modeline geçeyim ben.
şimdiki gibi yaşıtlarıyla falan takılmazdı bu kaşar kızlar. illaki kendinden büyük olacaktı. liseye başladığımda benim sınıfımda olup bu kategoride gördüğüm kızlar (kaşar kız ne yahu? kızın kaşarı mı olur), hep büyük sınıftakilerle birlikte takılırlardı. bense hep pencerelerden onlara bakar elemanların ne fazlası var diye düşünürdüm. tenefüs bitti zili çalsada artık önümdeki sırada yerini alsa, hiç olmazsa sırtında birşey var deyip ona dokunmak için fırsat kollardım.
yıllar geçti biz büyüdük, kaşar kızın yaş ortalamasıda büyüdü. ben tam oldum derken o ilk çıktığı çocukların yaşlarına geldiğimde okul dışından ne üdüğü belirsiz elemanlarla takılmaya başladı. arada sırada eve birlikte yürürdük.ben her bırakışımda apartman asansörüne kadar binip evinin kapısına kadar bırakırdım iyi bir izlenim bırakırım belki de bir öpücük alabilirim belki diye. her gece yattığımda tek birlikte kaldığımız an ne yapacağımı düşünürdüm*. gel gelelim ben o kızın dudaklarına dudaklarımı dayayamadım hiç.
kaşardı maşardı ama bir dönem tek istediğim hatun oydu. lise bitti, üniversiteler bitti ama olmadı. o hala kaşar.
