lisedeyken "allahına kadar sonuna kadar" mottosuyla arkadaşlıklarını yürüten insanların üniversiteye geçince karşılaştıkları acı durumdur. bu zavallılar üniversiteye geçince aynı evde kalma hayali bile kurarlar ahahahahah ahaha ah.
Arkadaşlığım tayfa dediğim nadir kişilerle hâlâ devam ediyor, üniversitede çok aradım benzeri dostlar ama bulamadım herkes çıkar peşinde güvenemiyorsun sonra vazgeçtim bu arayıştan anaokulu çocuğu değiliz arkadaşsız da yaşanır dedim şuan tek adamım ve lisedeki o güzel günleri haytaliklari hep sevgiyle özlemle hatırlarım.
