Bana aşık olan biri vardi platonik olarak. Lisesin basindan lisenin sonuna kadar beni gordugu yerde gevrek gevrek gulumserdi, arkadaslari ben gecerken onu uyarirdi, facebooktan şu dersin iyi mi bu konuda iyi misin der dururdu.. oyle ergence şeyler yani. Sonra lise sonda bir gün bana açıldı. Ygs, lys ile ugrastigimdan kabul etmemiştim teklifini. Iyi cocuktu. Simdi nerede ne yapiyor bilmiyorum ama umarim mutludur.
Ben bu malı nasıl sevmişim diye düşünüyorum. Hiç mutlu olabileceğim bir insan tarzı değilmiş zaten iyi ki de hiç söyleyip boşuna kendimi rezil etmemişim diyorum.
Şimdi olsa hayır demem aşkı. Sanki yıllar önce reddettim gibi konuştum şu an. * Yıllar geçmesine rağmen hala görünce heyecanlanıyorsam kalmıştır bir kırıntı.
Liseye girdiğimde yabancı dil hazırlık sınıfında olul açılış töreninden sonra sınıflara dağılmıştık. Sırama oturduğumda sol tarafımda onu gördüm: Sarı saçlı güpgüzel bir kız. 13 yaşımdayım. Daha önce hiç sevgilim olmamış, neyse eve gittim. Birkaç hafta geçti, fransızca tiyatro yapacağız ikili alıştırmalar yapıyoruz o da geldi benle yapmaya. Gülüyo filan. Komik çocuğum aslında fakat çekingenim ve kız dönemin en güzel ilk 5 kızından birisi olduğundan çekingen davranıyordum. Tipim de ortalama fakat biraz fazla kilomdan dolayı utandım hep. Gel zaman git zaman tiyatroya çalıştık derslere girdik iletişimim yok bakışmalar var vs. Bir sene geçti. Diğer sene başka sınıftaydı. Unutuyor gibi oldum. 9. Sınıfın 2. Döneminde instagram'da fake hesaptan:" seni seviyordum fakat dönüp yüzüme bile bakmadın" yazdım yorum olarak kız gördü tabi. Neden böyle bir şey yaptım, ona onu sevdiğimi söylememekten korkuyordum ve bu şekilde en azından söylemiş olurum dedim. Kız benim yazdığımı anladı mı bilmiyorum. 10. Sınıfa geçtik. Aynı sınıfa düşmüştük yine. Benim için geçmek bilmedi 10. Sınıf. Hep kesiyordum o da bakıyordu farkındaydı fakat yine bir şey olmadı. Hep çekingen davrandım. 11 e başladık farklı sınıflardaydık. Artık düşünmüyordum onu derslere odaklanmıştım arkadaşlarımla vaktımı geçiriyordum ve cidden bir şey hissetmiyordum. Sonra üst dönemden biriyle çıkmaya başlamış ilk sevgilisiydi. Umursamadım koymadı bana. Sonra ayrıldılar ve 11. Sınıf da sona erdi. 12. Sınıfa geçtik. Farklı sınıflardaydık yine. Üniversiteli bir sevgili yapmıştı kendine. Yine umrumda olmadı fakat vayy be demiştim. Sınav senesi olduğundan sınavlara çalışıyordum. Karşılaşınca yüzüne bile bakmıyordum artık. Farkındaydı heralde. Ortak arkadaşlarımız da vardı ve kızın da çok samimi arkadaşı yoktu okulda 3-4 tane vardı. Neyse bizim mezun olmaya yakın vedamız vardı. Herkes birbiryle sarılıp fotoğraf çektiriyordu. Karşı karşıya gözgöze geldik gülümsedi , görüşmek istiyordu heralde fakat ben büyün bir sene yaptığım gibi kafamı çevirdim ve uzaklaştım. Ardından sınava girdik ve mezun olduk. Aradan vakit geçti fakar hale aklıma geliyor. Aşığım yapacak bişi yok. Bu fazla kilolarımdan kurtuldum karşısına geçicem uygun zamanda bakalım.(fazla dediğimde en baba 10kg). Kız sevdi mi gerçekten bilmiyorum.
