ertesi gün yerini dayak yemenin heyecanına bırakmakta olan heyecandır. bizim müdür yardımcısı da gevur gibi dövüyordu anasını satayım şu satırları yazarken sırtımda sızı oluştu..
7 yıl önceydi lise 1 de okuyordum henüz saftirik yıllarım idi. bu saflığımdan şeytan kılıklı öğrenci tiplerin dikkatini çekmiş olsa gerek ki her sınıfta bu şeytan gılıklılardan mutlaka bulunur dediler kanka kaçacaz çantayı aşağıya atıyoruz öyle kaçıyoruz önce senin çantanı atacaz sen burdan çıkıp koşacan hemen çantanı alıp fıyacan bizde gelecez neyse amk saf salak bişiy olduğum için inandım benim çantayı çakalın biri ayarlayarak falan attı alt katın penceresine düştü korkuluklara takıldı. orası da müdürün odasıymış birden gülmeye başladılar ehehe salak müdürün odasına çanta gitti ne bok yiyecen şimdi falan beni bir ateş tuttu eyvah boku yedim falan diyorum korkudan çıkamıyorum da sınıftan her an müdür gelecek kim lan bunu benim pencerenin önüne atan diye kulağımdan çeke çeke odasına götürecek dayak atacak ailemi arayacak kafamda elli tane senaryo. 4 saat çıkmadım amk sınıftan okul çıkışında direk fıydım ertesi gün okula yine tırsa tırsa gidiyorum yine kafamda elli tane soru işaretleri gene okul çıkışlarına kadar sınıftan ayrılmadım çıkışta alt kattan korka korka inerken bir sınıftan öğrenci biri de buraya çantasını düşürdü 2 gündür burda duruyor falan deyince hışımla girip aldım çantamı sınıfın önünde 11-d yazıyor dedim burası müdürün odası değil mi? yok be olum ne müdürü müdürün okula geldiği bile yok dediler ecel terleri döke döke ayrıldım oradan. ulan lise yılları salaksanız cidden üzerinize çok gelirlerdi. ama öcümü o şeytan gılıklılardan lise 3 te almıştım onu da başka bir başlıkta anlatırım elim yoruldu amk. yazacam diye.
Kazık kadar olup hala rüyada yoklama defterini görüp acaba hoca sınıfta yazdı mı dedirtecek kadar bilinçaltına yerleşen heyecandır. Bunun bir de hep birlikte sınıf boşaltma modeli vardır ki tadından yenmez.
Özellikle sevilmeyen dersten kaçmak ekstra zevklidir. Önce çantalar okul duvarından fırlatılır sonra arkasından okul duvarından atlanırdı. Ne güzel günlermiş hele bir de bahar aylarıysa..
