lise yıllarında ısrarla yapmaya çalıştığımız şeydir.cuma akşamları eve gidecek olmanın huzuru ile nisbeten çekilir olsa da, pazartesinin laneti o zamanlardan üzerimizde dolaşmaktadır.tatil iki gün de olsa 2 ay da, pazartesi istiklal marşı ile sıraya dizilmek, geçmeyecek bir okul haftasının daha ilk dakikalarıdır.
ergen hormonlarıyla alakalı reaksiyonlardandır; sorgulanmaması, anlam yüklenmemesi gerekir. zira elle tutulur bir mantığı yoktur. (ha, okul mu askeriye mi la burası; amk detone detone söyleye-söylete milli marştan soğuttular diyen bir okul çocuğu varsa; aferindir, iyi yoldadır.)
kaçmak değilde o zamanlar ben hep geç kalırdım ki istiklal marşı değil ilk derslere bile zor yetişirdim * şimdilerde pek önemsenmediğini düşündüğüm olaydır.
normal bir olaydır. ben hafta başı ve hafta sonu istiklal marşı'nı okudu diye vatan millet sakarya sevdalısı olan görmedim. gariptir askeriyede bile böyle bir düzen yoktu. kısa dönem yaptım bir 23 nisan ve bir de 19 mayıs geçirdim başka her hangi bir gün istiklal marşı okumadık. şu anda ülkede iş o kadar abartıldı ki bir lig maçından önce kupa maçından önce bilmem ne konferansının açılışından önce bile okunmakta.
Çok zevkli bir olaydır. Bir kere burada farkına varılması gereken şey, vatan müdafasından değil; okulun öğrenciler arasına set çektiği, saçma sapan adamların saçma sapan konuşmalar eşliğinde uzattıkça uzattığı cuma günü merasiminden kaçılmaktadır aslında. Kaldı ki, tersi bir durum olsa dahi; eğitimini vermekle mükellef oldukları genç bireylere istiklal marşının ya da istiklal'in anlamını dahi kavratamamış bir okulun istiklal marşı merasiminden kaçan öğrenciler bu durumdan en son sorumlu tutulması gerekenlerdir diye düşünmekteyim.
Bütün alfaların yaptığı eylemdir. Zamanında net cafeye erkenden gidip yer kapmak ve age of atmak için istiklal marşından hep kaçardık. Yine olsa yine yaparım gerçi istiklal marşı nedir...
