okul müdürünün mikrofon elinde ve 800 öğrenci(ki ben de dahil 180 yeni)nin önünde "eşşek kızım sus artık" diyerek konuşmaya başlaması, akabinde de "içtiğin suyun poşetini yere atma" diyerek sonlandırması...Geçen 4 sene ve gelişen diyaloglar vay be...
okul müdürü yeni liselilere seslenir
+çocuklar artık koca adam oldunuz, ortaokul bitti, üniversiteden önceki son adımı attınız
-abi dünkü maçta ne koyduk ama, harbiden iyi koyduk
+çocuklar kendi aranızda konuşmayın
-ne goldü ama, lan şu hatun beni kesiyo galiba
+geçin lan sıraya, konuşmayın demedim mi eşşek sıpaları sizi...
üst sınıftaki -ilerde çok iyi arkadaşınız olacak- insanlara meraklı ve şaşkın bakışlarla bakılır. ilk günden idarenin gözüne kötü görünmemek adına, gömlek belki de lise hayatında tek o gün etek ya da pantolonun içine konur. müdür bir saati aşkın bir konuşma yapar. bu esnada tıfıllardan bayılanlar olur. *
neyse ki bugün görülen simalar hatırlanmaz da ilerideki arkadaşlık ilişkilerinizde üzerinizden atmak istediğiniz "ilk günkü görüntü" yoktur.
1999 yılında istanbul'da başlayanlar için depremle sonuçlanmış gündür. aileler çocuklarını merak etmiş depremi fırsat bilen öğrenciler okuldan kaçmıştır. ardından okullar tatil edilmiştir
efendim ilk gün ; erkenden okula gelirsiniz içiniz kıpır kıpırdır , sizi asıl bekleyen felaketin henüz farkında degilsinizdir , sıralar yapılır , müdür alçagı paragöz insan konuşmaya başlar saatler sürer yok efendim kılık kıyafetten tutunda , yediğiniz , içtiğiniz , gezdiğiniz yerlere kadar bir sürü tantana etmektedir ** ,sizin ise içinizden geçen bir an önce sınıfa gidip ne olacaksa olsun bitsin eve gidip yatmaktır tek isteginiz bu dur . eh nihayetinde istiklal marşı da okunur , herkes belirlenen sınıflara geçer , ders ögretmenleri gelir , anlatır da anlatır sabahın o erken kalkmışlığının verdiği mahmurlukla içinizden ''bunları biliyorum bana bilmediğim bir seyi söyle ya da bırak gidelim şeklinde düşüncelere dalarsınız '' oysaki uyudugunuzu bile anlamazsınız . kafanıza ögretmenin cetvelini yedikten sonra gelir aklınız başınıza
gün içinde bir ögretmen gelir bir ögretmen gider hangisi necidir o nu da karıştırırsınız sonra sınıfta tanımadığınız ne kadar insan varsa sorgulamaya başlarsınız , 2 - 3 üncü sınıflar sizi çömez olarak görmektedir olayın da hiç kaçarı yoktur anlaşılır da durumunuz etrafa bakıntınızdan *
gezinirsiniz bir tenefüs zili arası karnınız açıkmıştır , haliyle bilemediğiniz bir yerdir etrafa böm böm bakarsınız tabii bu arada uyanık bir kişi sizin ne aradığınız hakkında yorumlarda bulunmaya çalışır ve kişi karşı cinsten biridir panik olursunuz ''ee şey ben daha '' derken ağızınızdan alır cümlenizi devamı geçer gider...
ve böylece bir günü de lise e ilk gün olarak tarihinize kazırsınız *
-hahaha anam sen yenisin galiba:D:D
die dalga gecilen ve lise bitene kadar her yıl tekrarlanan üstünlük macerası.birde şu vardır ki bunu yapan genelde gerizekalı olanlardır
lisenin ilk gününde ceket, gömlek , kravat ,çoraplar itinayla seçilir. hırkana kadar herşey düzgündür. herşey yerli yerindedir.ama anlamsız bir gariplik hissedersin. çevrendekiler sana uzaylı gibi bakar. yürürken;
ahaaa lan bu çömez euhuehueuhe seslerini duyarsınız. çevrenize bakarsınız evet hakikaten onlardan farklıyım dersiniz. çünkü lise 2 ve 3üncü sınıfların ceketi bırak eteği dahi yoktur. * sonra ortama uyulur ve siz de yeni gelenlere ahahahah bu çömez lan diyerek sırıtırsınız.
(bkz: gün olur devran döner)
