4 yıl boyunca tek kurallara uyarak geçirdiğiniz gündür.
sonraki günlerde gömleklerin düğmeleri açılır.
kızlarda etek kıvırılır saçlar toplanmaz.
erkeklerde kıravat aşağı çekilir saçlar uzatılır vb.
hiç olmadığınız kadar iyi görünmeye çalışırsınız, yeni insanlarla tanışmanın heycanı sarar. bu zamana kadar size anlatılan lise hayatını hatırlarsınız; elinde lolipopu, gömleğini kıvırmış olan liseli kızları düşünürsünüz. gördüğünüz ise tam bir hayal kırıklığıdır. sadece kızlar değil, erkeklerde bir gariptir. etrafa mal mal bakına bakına sınıfa girersin. sen hariç herkes çocukluk arkadaşıymış gibi kaynaşmıştır.
bir iki güne herkesle tanışırsın, bir haftaya kalmaz gruplaşmalar başlar. borç para isteyenler çıkar ortaya * sınavlar başlar ve işte sende bir liselisin.
biz büyüdük triplerine girersin. Iki gün sonra hala bebe gibi birbirini kovalayan erkekler, marjinal olacağım, sevgili bulacağım diye kendini yırtan kızlarla karşılaşırsın.
Ha bir de ilk gün tüm kızların etekleri uzundur, sonraki haftalarda o etekler kısalııır...
benim olayım çok farklıydı. ortaokul ve ilkokul hayatı çok sorunlu geçen biri olarak artık lisede efendi bir insan olacaktım. aldığım karar mutlak suretle buydu. ilk gün geldim, sadece gömlek pantolon kravat yok. ilk saniyede sonradan iyi bir adam olduğuna karar verdiğim manyak matematikçi yanına çağırdı. o gömleğini içeri sokacaksın kravatın nerede? diyerek. lan dedim yine belli ettin kendini. sonra sınıflara girdik. efendi bir görüntü çiziyorum/çizmeye çalışıyorum. başlandı ortaokul puanları okunmaya, hem efendi görüntü çizmeyle hemde en yüksek puana sahip olmayla insanların gözünde bir anda çalışkan öğrenci durumuna girdik. sonrası mı? okulun en popüleri, dersleri çok iyi olan ama davranışları bir türlü hazmedilemeyen. dersleri iyi olduğundan ötürü katlanılan, haylaz lise talebesi.
utanç dolu bir gündür. kendinizi öksüz hissedersiniz. son sınıftaki insanların ne kadar cool olduğuna hayranlıkla bakar, allahım nolur eski okuldan birileri gelsin diye dua edersiniz.
ilk gün çok iyiydi bilmeden okulun dayısının manitasına atar yapmıştım manitasıda geldi onada bi atar çektim sonra okulun dayısı ben olmuştum ancak fazla uzun sürmedi ve şehir değiştirdim yeni okulda dayılık taslamadım kimseye.
heyecanla sınıfınızı aradığınız ve törende nerede duracağınızı bilmeden geç kalmayı umut ettiğiniz gün. içinde gereksiz bir heyecan, diğer çocukları görüyorsun enseye patlak tarzında şakalaşmalar felan. sınıfını bulamadığında ıssız adaya düşmüş gibi bir takım tedirgin hareketler... çok saçmaydı gerçekten. babam koşa koşa kravatımı getirmişti okulun içine girip. halbuki tişört giymiştim ve kravata falan gerek yoktu.
sonra ortama alıştım ve ilk 2 ay fosur fosur uyudum. asgdslgkjsl
Orta okulda kilsiz tuysuzken, lisenin ilk gununde mudurun "sakallarinizi kesip gelin okula ahir mi burasi" demesiyle karsilasirsiniz. Gariptir, guzeldir.
ıskarpin ayakkabılarla, muntazam bir elbise kadrosuyla falan gidilen gündür. salak salak espriler yapılır, isimler yavaş yavaş akla kazınmaya başlar. ilk dostlar seçilir. liseli olunduğunun bilincine varılması için hocalardan fırçalar yenir. falan falan. lisede son günden daha neşelidir en azından.
genel olarak heyecanlı bir gündür, genelde 1.sınıflarda birbirini tanıyan pek yoktur. benimde öyleydi.
diploma puanı yüksek olanlar okulun açılmasıyla lise bahçesini doldurmuştu, daha sonra açık kontenjanlara yani ek yerleştirmeler ile gelecek öğrenciler vardı. benimde neredeyse tüm arkadaşlarım ek yerleştirme ile gelecekti, yani ilk günler o kadar yalnızdım ki anlatamam.
okulun bahçesine girdiğimde herkes biliyor ki kızlar erkeklere göre daha erken olgunlaşıyorlar lise 2 ve 3 ler öyle büyük gelmişti ki gözüme hepside süslü püslü podyuma çıkacakmış gibiler altı üstü okulun ilk günü.
kendimi Hızlı Ve Öfkeli Tokyo Driftteki elemanın ortama ilk girdiğinde arabaların üzerindeki kızlara odaklandığı gibi hissettim. nereye geldim ben diye kendimi sorgulamaya başlamıştım. herkes birbiriyle konuşuyor sanki sadece ben yabancıydım bu ortamda, o heyecan ve panikle çoğu 2. ve 3. sınıf yani daha önceden kaynaşmış olduğunu düşünemiyordum ve bu beni daha da heyecanlandırıyordu.
neyse sıraya geçmemizi 2 ve 3.sınıfların girmesini 1.sınıfların şubelere göre içeri girmesini söylediler.
ellerinde listeler ile şube şube isimler okunmaya, isimleri okunanlar içeriye girmeye başladı.
sıra nihayet bendeydi öğretmen ismimi okudukdan sonra soyismimi okuyamıyordu sürekli baştan alıp okumaya çalışıyordu gerçekten de hak veriyordum karmaşık bir soyismim olduğu için ama bahçedeki yüzlerde öğrenci kahkahalar içinde gülüyordu.
diğer öğretmen listeyi alarak okumaya çalıştı ancak 3. veya 4 denemesinde okumayı başardı ama öğrenciler susmuyor gülüyorlardı. o yaşta ota boka gülünür zaten onlara da hak veriyordum, sadece bu soyismi seçenlere ve müdahale etmeyen nüfus memuruna hak vermiyordum. ismim ve soyismim okundu ama ben girmedim tabi ki, 5-10 kişinin ismi okundukdan sonra girdim ki o kişinin ben olduğunu öğrenmesinler diye. beyin bedava
sınıfa çıktığımda kızlar aralarında gruplaşıp kaynaşmıştı hemen 20 kişi kadardır sınıfta 15i kızdı en azından.
bende en arkaya geçmiş oturuyorum o zamanlarda tabi daha çocuk deniyor ben gibilere. kızların çaktırmadan bana baktığını farkettim utanıp kızarmaya başladım. acaba ne diyorlar hakkımda, yoksa dalga mı geçiyorlar, yok be ne geçicekler, o zaman neden bakıyorlar gibi düşünceler aklımı meşgul ediyordu.
sonra 5-6 kız gelip masamın etrafını çevirdi yakından bakmaya başladılar. bu sefer daha da kızardım nefes alıyor muyum diye kontrol etmeden emin olamıyordum. tuğba vardı aralarında en güzelleri konuşmaya başladı.
- sen xxx dershanesindeydin dimi?
+ hayır ben hiç dershaneye gitmedim.
- aa nasıl olur bu isim soyimden kaç tane varki bu civarda.
gerçektende benim soyismimden bırak semtte, şehirde, ülkede yok.
+ bilmiyorum hiç gitmedim dershaneye karıştırıyor olmalısın.
- hmm neyse ben tuğba memnun oldum, bu kübra, bu tuğçe...
derken asıl amaçlarını tek başıma oturan bir sabinin ortama katmak istediklerini aylar sonra ağızlarından kaçırarak öğrendim. birazda olsa heyecanım gitmişti sonra çift dikiş olan burcu yanıma gelerek burası benim sıram dedi bende buyur abla dedim ne ablası lan deyip gülmüşlerdi. kalkmama müsade etmeyip yanıma oturmuştu öyle bir sigara kokuyordu ki bayramlarda ailelerin toplanıp erkeklerin yan odada sigara içtiği oda bu kadar kokmuyordu.
hocaların birisi çıkıp diğeri giriyordu tanışıp gidiyorlardı.
ortama alıştıkdan sonra herşey normale ortaokuldaki gibi düzene girmişti aklıma geldikçe bu güne gülerim.
genelde heyecanlı olur. ama kendi adıma tamamen adrenalin dolu bir gündü. okulun bahçesinde lise 2. sınıfa gidenlerden tanıdıklarımın olması sayesinde maç yapıyorduk. karşıda da lise 3. sınıftaki iri yarı çocuklar. birisine topu öyle abanmışım ki sonra kavga çıktı. üzerime yürüdü, neyse ayırdılar. sonraki günlerde barıştık gerçi. sonra da abimiz oldu, ne zaman dara düşsek geldi. tek pişmanlığım, lise sondaki ibrahim'e de abansaydım amk.
son oks gazilerinin aldıkları puanları karşılaştırdığı ve tanışmaya çalıştığı mal mal geçilen ilk gündür. okulunuzdan nefret eden biri için hatırlanmamak istenen gündür.
sınıfa girilir. ergenlerle dolu bir sınıftır. en arkaya geçersiniz. kimse bir şey demez, boyunuz uzundur çünkü.
kulaklığı takar, kitap okursunuz. etraftan ohooo işimiz var bu entelle bakışlarını üstünüze çekersiniz. ilk iki ders hiçbir hoca gelmez. okuldan çıkar gidersiniz.
yeni bir okula gidildiği için üst sınıflar yoktur doğal olarak seni ezecek kimsee yoktur. okulun formaları bile seçilmediği için okula sivil gidilmiştir. bir kaç arkadaşla aynı okuldasındır hatta aynı sınıfa düşerek harika bir şey olmuştur. bir bakmışındır 2-3 gün sonra herkesle kankasındır. seneler geçer onlar kardeşin olur kopamazsınız.
benim lisede ilk günüm böyleydi şanslıyım sanırım.
Yer bulamayan genclerin gunes vuran tarafa oturup pistigi gundur. Ceketi cikarmak da aklina gelmez. Ilk gun 3. katin camindan cikip "Hosgeldiniz genssleeer." diye bagiran abiyi unutamadim. Bir de corapsiz iki minili tas ablalari. Yapilir mi ulan bu liseye yeni gecene?
